سولاریا

سولاریا (Solaria)، سیاره‌ای خیالی است که آیزاک آسیموف اولین بار در کتاب خورشید عریان (۱۹۵۷) از مجموعه کتاب‌های روبات از آن نام برد و سپس در کتاب‌های روبات‌های سپیده‌دم (۱۹۸۳) و مجموعهٔ بنیاد (۱۹۸۶) ظاهر شد.[1]

ویژگی‌ها

این سیاره، پنجاهمین و آخرین دنیایی است که انسان‌ها در آن ساکن شده‌اند و در کل شامل بیست هزار نفر جمعیت می‌شود.[1] قطر این سیاره ۹۵۰۰ مایل است و درصد خاک حاصلخیز آن بیشتر از زمین و معادنش کمتر از زمین است. این سیاره کاملاً خودکفا بوده و در تولید و تنوع روبات‌ها بسیار پیشرفته است و به دیگر دنیاهای فضایی روبات صادر می‌کند.[2] جمعیت این سیاره بیست هزار نفر است و در بین تمام دنیاهای فضایی دارای بالاترین نسبت تعداد روبات‌ها به تعداد جمعیت است (ده‌هزار به یک).[3]

مردمان سولاریا کاملاً از یکدیگر مجزا زندگی می‌کنند و به جز در شرایط استثنایی، هرگز همدیگر را از نزدیک نمی‌بینند و برای ارتباط با هم، از فناوری‌های مشاهده از راه دور با فناوری‌های پیشرفته سه‌بعدی استفاده می‌کنند. در این سیاره تقریباً برای هر زن و شوهر و گاهی برای هر شخص ایالتی مجزا و پهناور وجود دارد که گاه تا چند هزار مایل مربع مساحت دارد.[4] از این ترس سولاریی‌ها در برخورد با یکدیگر و تابوی ملاقات نزدیک، گاهی در مقالات و نوشتارهای علمی استفاده شده‌است.[1] [5]

جستارهای وابسته
  • اورورا (سیاره) - سیاره‌ای دیگر که در کتاب‌های آسیموف از آن یاد شده‌است و بعد از سولاریا، دومین قدرت جهانی در تولید و بکارگیری ربات است.

پانویس
  1. آنتوچی، آنجلو؛ ساباتینی، فابیو؛ سودینی، مائورو (۲۰۱۱). «The Solaria syndrome: Social capital in a growing hyper-technological economy» (PDF). Journal of Economic Behavior & Organization. Elsevier: ۱۳. doi:10.1016/j.jebo.2010.12.018. دریافت‌شده در ۸ شهریور ۱۳۹۳.
  2. آیزاک آسیموف، خورشید عریان، برگردان هروس شبانی، صفحه ۴۶.
  3. آیزاک آسیموف، خورشید عریان، برگردان هروس شبانی، صفحه ۴۷.
  4. آیزاک آسیموف، خورشید عریان، برگردان هروس شبانی، صفحه ۷۷.
  5. Theories of Communication Networks، Monge، Contractor، صفحه ۳۰۹.

منابع
  • آسیموف، آیزاک (چاپ اول ۱۳۷۵). خورشید عریان. ترجمهٔ هروس شبانی. تهران: انتشارات شقایق. شابک ۹۶۴-۵۵۴۲-۰۱-۴. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  • Peter R. Monge, Noshir S. Contractor. Theories of Communication Networks. Oxford University Press. دریافت‌شده در ۸ شهریور ۱۳۹۳.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.