سیاه‌خان لپویی
سیاوش بوشهری مشهور به سیاه‌خان لپویی مرد ۲٫۵۹متری ایرانی (بالاترین قد ثبت‌شده در آسیا) با بدنی بسیار بزرگ و غیرمعمولی بود. وی که در اوایل سدهٔ ۱۴ خورشیدی در لپویی، از توابع زرقانِ استان فارس می‌زیست از عقب‌ماندگی جسمی و ذهنی نیز رنج می‌برد.[1]
سیاه‌خان به سال ۱۲۹۱ خورشیدی در روستای لپویی، از توابع زرقان استان فارس به دنیا آمد. تا ۶سالگی رشد طبیعی داشت، اما از این زمان رشد شدیدی پیدا کرد. خانوادهٔ وی به‌دلیل تنگدستی و مشکلات جسمیِ سیاه‌خان به شیراز مهاجرت کردند و با به نمایش گذاشتن فرزند درشت‌هیکل و نامتعارفِ خود در معابر، کسب درآمد می‌کردند.[1]
در اواخر شهریور ۱۳۱۰ مدتی توسط فردی به نام خشورخان به مبلغ ۶۰۰۰ تومان اجاره شد تا در تهران به معرض نمایش درآید.[2]
دکتر قربان، بنیانگذار دانشکدهٔ پزشکی شیراز، در سال ۱۳۰۱ خورشیدی وی را یافت و مورد حمایت مالی و پزشکی قرار داد. با انتقال وی به بیمارستان، سیاه‌خان باقیِ عمر خود را بستری بود و سرانجام به‌علت ذات‌الریه و سپسیس درگذشت.[1]
جمجمهٔ وی ۵٫۷ کیلوگرم وزن ولی تنها ۱۴۷۰ سانتیمتر مکعب حجم داشت. قد وی ۲٫۵۹ متر بود و این در شرایطی است که به‌دلیل رشد نامتعارف استخوان‌ها، هیچ فاصله‌ای بین مهره‌های ستون فقرات وجود نداشته‌است. طول دست ۱۱۷ سانتیمتر و طول پاهای وی ۱۲۵ سانتیمتر بود.[3]
او سال‌ها از بیماری‌های مقاربتی، جلدی و ریوی رنج می‌برده‌است. اسکلت وی هم‌اکنون در دانشکدهٔ پزشکی شیراز در معرض بازدید عموم قرار دارد.[3]
منابع
- سیاه‌خان، اعجوبۀ دنیا بایگانی‌شده در ۲۱ ژوئیه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine وبگاه آفتاب، ۱۳۸۴/۸/۲۲
- اطلاعات عمومی، عنایت‌الله شکیباپور، کتابفروشی اشراقی، ص۲۹۳
- سیاه‌خان، اعجوبۀ دنیا بایگانی‌شده در ۲۷ آوریل ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine روزنامهٔ ایران، ۱۳۸۴/۸/۱۹