سید حبیبالله طهرانی شبیری
سید حبیبالله طهرانی شبیر (متولد ۱۲۵۱ شمسی در تهران - وفات ۱۳۲۵ تهران مجتهد و سیاستمدار و نماینده مردم در اولین دوره مجلس شورای ملی و دادستان کل کشور بود.[1]
سید حبیبالله طهرانی شبیری | |
---|---|
دادستان کل کشور | |
مشغول به کار ۱۲۹۷ – ۱۲۹۹ | |
پادشاه | احمد شاه |
پس از | سید نصرالله اخوی |
پیش از | آقا میرزا طاهر تنکابنی |
مشغول به کار ۱۳۰۳ – ۱۳۰۵ | |
پادشاه | رضا شاه، احمد شاه |
پس از | سید نصرالله اخوی |
پیش از | میرزا رضا خان طباطبایی نایینی |
مشغول به کار ۱۳۱۵ – ۱۳۱۵ | |
پادشاه | رضا شاه |
پس از | سید نصرالله اخوی |
پیش از | محمدرضا وجدانی |
نمایندهٔ صنف روحانیون در مجلس دورهٔ اول | |
مشغول به کار ۱۴ مهر ۱۲۸۵ – ۲ تیرماه ۱۲۸۷ | |
پادشاه | مظفرالدین شاه قاجار، محمدعلی شاه |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱۲۵۱ خورشیدی تهران |
درگذشته | ۱۳۲۵ تهران |
ملیت | ![]() |
فرزندان | ۲ |
اقامتگاه | تهران |
تخصص | حقوقدان، نماینده مجلس، دادستان کل کشور |
دین | اسلام |
تولد و تحصیلات
سید حبیبالله طهرانی شبیر یا سید حبیبالله طهرانی شبیری یا سید حبیبالله شبیری فرزند سید عزیزالله خان، در سال ۱۲۵۱ (ش) در تهران به دنیا آمد. او تحصیلات دینی خود را نزد میرزا حسن آشتیانی آغاز کرد و سپس به نجف رفته و از شاگردان ملاکاظم خراسانی گشت؛ و از ا به فراگیری فقه و اصول پرداخت و از اجازه اجتهاد گرفت.
نمایندگی مجلس
حبیبالله طهرانی سپس به ایران برگشته و همراه با مردم در جنبش مشروطه شرکت میکند و از سوی مردم از طرف صنف روحانیون و وعاظ به عنوان نمایند مردم در اولین دوره انتخابات مجلس شورای ملی انتخاب میگردد.
فعالیتهای قضایی
سید حبیبالله طهرانی شبیری در طول دوران خدمت خود از سال ۱۲۹۱ سه بار به عنوان دادستان و کفیل دادستان کل کشور و ریاست تشکیلات عدلیه آذربایجان فعالیت داشتهاست.
زمانیکه علی اکبر داور او را در دوره رضا شاه برای ریاست تشکیلات عدلیه در آذربایجان انتخاب میکند وی شرایطی را برای قبول مسئولیت اعلام میکند که علی اکبر داور با آن شرایط موافقت مینماید. آن شرایط این بود:
[2]
اولاً: رتبه ایشان نباید کمتر از رتبه رئیس دیوانعالی تمیز باشد.
ثانیاً :حقوق دریافتی او هم نباید کمتر از رئیس دیوانعالی تمیز بشود.
ثالثاً: ایشان تغییر لباس نخواهد داد با همان کسوت روحانیت در مقر ریاست استیناف آذربایجان به انجام وظایف خواهد پرداخت.
رابعاً: فقط این سمت را برای مدت دو سال عهدهدار خواهد شد و پس از آن با همان رتبه قضایی بازنشسته شود.
از دیگر مناصب قضائی وی میتوان به: مشاورت و مستشار دیوان عالی تمیز، مدعی العموم دیوان عالی تمیز، عضو دیوان عالی تمیز، رئیس محاضر و محاکم شرع، مستشار دیوان عالی تمیز (۱۳۰۲ ش) و ریاست دادگاه شرع تهران را نام برد.[3]
منابع
- بانک اطلاعات حقوقی شخصی، کتاب چهرهها در تاریخچه نظام آموزش عالی حقوق و عدلیه نوین، عباس مبارکیان، انتشارات پیدایش، تابستان ۱۳۷۷
- «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۸ ژوئن ۲۰۲۰. دریافتشده در ۵ مارس ۲۰۲۱.
- ماهنامه قضاوت، سال اول، شماره اول، ص۳۷