سیلیکون (پلیمر)

با سیلیکون یا سیلیکن (به انگلیسی: Silicon) که یکی از عناصر شیمیایی جدول تناوبی است اشتباه نشود.

چسب سیلیکون

سیلیکون (به انگلیسی: Silicone) که پلی‌سیلوکسان (به انگلیسی: polysiloxanes) نیز نامیده می شود، پلیمرهایی هستند که شامل هر ترکیب مصنوعی ساخته شده از واحدهای تکرار شونده سیلوکسان (به انگلیسی: siloxane) باشد، که زنجیره ای متناوب از اتم‌های سیلیکون و اتم های اکسیژن است که با کربن، هیدروژن و گاهی برخی عناصر دیگر ترکیب شده است.[1]

این پلیمرها معمولاً مقاوم به گرما بوده و به صورت مایع یا لاستیکی-مانند موجود می باشند که برای کاربردهایی از قبیل: درزگیر و آب‌بند، چسب، روانکار، لوازم پخت‌وپز و هم‌چنین عایق حرارتی و الکتریکی استفاده می شوند. انواع پرکاربرد آن شامل: روغن سیلیکون، گریس سیلیکون، لاستیک سیلیکون، رزین سیلیکون و درزبند سیلیکون می باشد.[2]

فردریک کیپینگ کاشف سیلیکون است. زمانی که می‌خواست پلاستیک تولید کند، به جای استفاده از ترکیبان کربن، از زنجیره سیلیسیم استفاده کرد که به صورت اتفاقی خانواده سیلیکون‌ها را کشف کرد.[3]

سیلیکون به صورت جامد یا مایع وجود دارد که در مقابل حرارت و بسیاری از مواد شیمیایی مقاوم است.

نگارخانه

جستارهای وابسته

منابع
  1. "Silicone". Wikipedia. 2019-05-27.
  2. Hans-Heinrich Moretto, Manfred Schulze, Gebhard Wagner (2005) "Silicones" in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Wiley-VCH, Weinheim. doi:10.1002/14356007.a24_057
  3. http://1pezeshk.com/archives/2017/02/frederick-kipping.html
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.