سینث‌ویو

سینث وِیو، (به انگلیسی: Synthwave) که با نام‌های رترووِیو یا اوتران نیز شناخته می‌شود٬[1] یک سبک موسیقی است که در اواسط دهه ۲۰۰۰ میلادی و تحت تأثیر موسیقی متن فیلم‌های دهه ۱۹۸۰ میلادی به وجود آمد.[1][2][3][4][5]

سینث‌ویو
نام‌های دیگر
  • Outrun
  • retrowave
  • futuresynth
ریشه‌های سبکی
ریشه‌های فرهنگیاواسط دههٔ ۲۰۰۰–اوایل دههٔ ۲۰۱۰
زیرسبک‌ها
  • دارک
  • دریم
  • آوتران
  • اسپیس

سبک

از نظر موسیقایی، سینث‌ویو به شدت از سبک موج نو و موسیقی متن بسیاری از فیلم‌ها، بازی‌های ویدئویی، کارتون‌ها و برنامه‌های تلویزیونی دهه ۱۹۸۰ میلادی الهام گرفته‌است. از میان هنرمندانی که بارها به تأثیر آثار آن‌ها بر این سبک اشاره شده‌است، می‌توان از جان کارپنتر و تنجرین دریم نام برد.[1][6] آثار این سبک به‌طور عمده بدون خواننده بوده و بیشتر عناصر صوتی متعلق به دهه ۱۹۸۰ مانند درام الکترونیک، پیچش صدای مقطع و صداهای اصلی و باس‌های تولید شده با استفاده از سینث سایزر آنالوگ را برای شباهت بیشتر به قطعات متعلق به دهه ۱۹۸۰ شامل می‌شود.

جستارهای وابسته

منابع
  1. هانت، جان (نهم آوریل ۲۰۱۴). «We Will Rock You: Welcome To The Future. This is Synthwave». l'etoile. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۷ آذر ۱۳۹۴. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  2. «"A Retrowave Primer: 9 Artists Bringing Back the '80s"». MTV Iggy. دریافت‌شده در ۷ آذر ۱۳۹۴.
  3. دیزاباتو، کیتی. The Ghost Network: A Novel. شابک ۹۷۸-۱۶۱۲۱۹۴۳۴۹. دریافت‌شده در ۷ آذر ۱۳۹۴.
  4. «What is Synthwave?». Demonicsweaters.com. پانزدهم مارس ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۷ آذر ۱۳۹۴. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  5. «Synthwave: If Tron and Megaman had a music baby». Glitchslap.com. بیست و پنجم مارس ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۷ آذر ۱۳۹۴. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  6. مک‌کسکر، تابی (بیست و دوم ژوئن ۲۰۱۴). «Riding the Cyber Doom Synthwave With Perturbator | NOISEY». Noisey.vice.com. دریافت‌شده در ۷ آذر ۱۳۹۴. Electronic music has lost a lot of its musicality lately. It's all drops and bass lines looped for five minutes non-stop. Back in the ‘80s, you had classic themes and iconic melodies. I try to take the best of ‘80s music and the best of what modern electro has. The 80s were the golden age of synths too, with master composers like Vangelis and Tangerine Dream, who are huge inspirations for most of us in this genre. There’s this special imagery that comes up in your mind when you think about this decade. There's a lot of ‘80s cliché that I find to be extremely cool, like gory practical effects or over-saturated neon colours. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.