شکارگر

شکارگر (انگلیسی: Professional hunter‎) یا شکارچی حرفه‌ای، فارغ از دیدگاه تفریحی آن، عنوان افرادی است که به مقولهٔ شکار و شکارگری، کمتر به عنوان حرفه‌ای درآمدزا یا تجاری می‌نگرند و در برخی مناطق همانند انگلستان و ایرلند، این حرفه جنبهٔ تجملاتی دارد و برخی نیز صرفاً دارای عناوینی همانند شکاربان هستند که در قرق‌های مخصوص به این حرفه مشغول هستند. شکارگران گاهی صرفاً وظیفهٔ هدایت تیم‌های شکار را بر عهده می‌گیرند. برخی شکارگران در بخش‌های خصوصی یا در سازمان‌های دولتی و در مناطق خاص به فعالیت می‌پردازند و مراقبت و مدیریت گونه‌هایی را عهده‌دار هستند که زاد و ولد بیش از حد آنها می‌تواند عواقبی در پی داشته باشد.[1][2] یک مثال برجسته برای مورد ذکر شدهٔ اخیر، شکارگرهای سازمان خدمات حیات‌وحش فدرال هستند؛ در حدود ۷۵۰ شکارگر این سازمان وظیفهٔ حراست، مدیریت و دفع تعرض احتمالی پرندگان به حریم ۵۶۵ باند فرودگاه سراسر ایالات متحده را بر عهده دارند.[3]

پل چایندرلی، شکارگر و شکاربان حرفه‌ای انگلیسی

برخی شکارگران به این حرفه به عنوان شغل آزاد می‌نگرند و به تعبیر دیگر خویش‌فرما هستند و با فروش دستاوردهای شکار درآمد خود را تأمین می‌نمایند[4] این در حالی است که، بسیاری از شکارچیان حرفه‌ای وظیفهٔ هدایت و راهنمایی مشتریان این حرفه را بر عهده می‌گیرند.[5] در بیشتر مواقع و بسته به شرایط محیطی؛ به ویژه در مبحث سافاری، اغلب شکارگران از اکیپ‌های شکار ران بهره می‌جویند

نگارخانه

جستارهای وابسته

منابع

Fraser, Kenneth Wayne (2000). Status and conservation role of recreational hunting on conservation land (PDF). Science for conservation. Wellington, N.Z.: New Zealand Department of Conservation. p. 29. ISBN 978-0-478-21941-8. OCLC 54101985.
"2. – Hunting". Te Ara Encyclopedia of New Zealand. New Zealand Ministry for Culture and Heritage Te Manatu. Retrieved 2019-02-06.
Miniter, Frank (2007). The Politically Incorrect Guide to Hunting. Regnery Publishing. pp. 141 ff. ISBN 978-1-59698-540-7. OCLC 647916418.
Ford, James D.; Macdonald, Joanna Petrasek; Huet, Catherine; Statham, Sara; MacRury, Allison (2016-03-01). "Food policy in the Canadian North: Is there a role for country food markets?". Social Science & Medicine. 152: 35–40. doi:10.1016/j.socscimed.2016.01.034. ISSN 0277-9536. PMID 26829007.
Tourist hunting in Tanzania: proceedings of a workshop held in July 1993 (PDF). Leader-Williams, N. , Kayera, J. A. , Overton, G. L. , International Union for Conservation of Nature and Natural Resources. Species Survival Commission. Gland, Switzerland: IUCN. 1996. ISBN 978-2831703152. OCLC 36838397.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Professional hunter». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ مارس ۲۰۲۰.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ شکارگر موجود است.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Fraser, Kenneth Wayne (2000). Status and conservation role of recreational hunting on conservation land (PDF). Science for conservation. Wellington, N.Z.: New Zealand Department of Conservation. p. 29. ISBN 978-0-478-21941-8. OCLC 54101985.

[2] "2. – Hunting". Te Ara Encyclopedia of New Zealand. New Zealand Ministry for Culture and Heritage Te Manatu. Retrieved 2019-02-06.

[3] Miniter, Frank (2007). The Politically Incorrect Guide to Hunting. Regnery Publishing. pp. 141 ff. ISBN 978-1-59698-540-7. OCLC 647916418.

[4] Ford, James D.; Macdonald, Joanna Petrasek; Huet, Catherine; Statham, Sara; MacRury, Allison (2016-03-01). "Food policy in the Canadian North: Is there a role for country food markets?". Social Science & Medicine. 152: 35–40. doi:10.1016/j.socscimed.2016.01.034. ISSN 0277-9536. PMID 26829007.

[5] Tourist hunting in Tanzania: proceedings of a workshop held in July 1993 (PDF). Leader-Williams, N. , Kayera, J. A. , Overton, G. L. , International Union for Conservation of Nature and Natural Resources. Species Survival Commission. Gland, Switzerland: IUCN. 1996. ISBN 978-2831703152. OCLC 36838397.