شیخ عباسی

شیخ عباسی (فعال ۱۶۵۰–۱۶۸۴) نقاش ایرانی بود که برای ترکیب تأثیرات اروپایی و هندی با آثارش شناخته شده‌است. این کار را بعد از او محمد زمان و علی‌قلی جبه‌دار هم ادامه دادند. او با پیشرفت کارش به سبک هنر هند تمایل یافت - او پادشاهان گورکانی را نقاشی می‌کرد و به ویژه سرهای هندی را با استفاده از تکنیک‌های مشابه ترسیم می‌کرد. آثار وی به عنوان دلایل و نشانه‌های مبادلهٔ فرهنگی بین هنرمندان ایرانی قرن هفدهم و هنرمندان گلکنده در همان دورهٔ زمانی پیشنهاد شده‌است. در مجموع ۲۵ اثر به شیخ عباسی نسبت داده شده‌است، از جمله تذهیب موجود در نسخه‌های خطی و مینیاتورها که از جمله با موضوعاتی متنوع مثل، شاهان صفوی و مدونا و کودک که با رنگ‌های کم رنگ و شفاف است. با توجه به فعالیت‌های هنرمندان معاصر، بسیار محتمل است که او هم روی اشیاء ساخته شده از پاپیه ماشه که لاک زده شده بود، نقاشی می‌کرده‌است. او دو پسر خود "علی نقی" و " محمد تقی " را با همان سبک تربیت کرد.[1]

منابع
  1. Shaykh 'Abbasi. 3. Oxford University Press. 2009. pp. 203–04. ISBN 978-0-19-530991-1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.