صلیب راستین
صلیب راستین قطعات بجا مانده از صلیبی است که مسیحیان معتقدند عیسی مسیح در سال سی‌اُم میلادی بالای آن جان سپرده است.
آن گاه که هلن ( سینت هلنا )، مادر کنستانتین کبیر به زیارت اورشلیم رفت، به درخواست وی جایی (تپه جُلجُتا) را که عیسی به دار زده شده بود، کاوش کردند و سه چلیپا یافتند زیرا آنچنان که در انجیل آمده برای اینکه به عیسی توهین شده باشد، او را میان دو دزد بدار زدند. برای اینکه دار خود عیسی مشخص شود، زن بیماری را که در آستانهٔ مرگ بود، سایه‌ای از آن سه چلیپا بر روی او انداختند، از سایه چلیپایی که او بهبودی یافت، دانستند که آن چوبهٔ چلیپا از آن عیسی است.
پس از آن که چلیپا درست شناخته شد، به فرمان هلن آن را دو قسمت کردند، نیمی را از برای کنستانتین امپراتور بیزانس به قسطنطنیه فرستاد و نیمی دیگر را در یک غلاف سیمین نهاد و کلید آن را به اسقف اورشلیم سپرد و در کلیسای برخاستن مسیح در همان پشتهٔ جُلجُتا نگاهداری کردند. این چوبهٔ دار نزد پیروان مسیح گرامی‌ترین یادگاری از مسیح است.[1]
پانویس
- پورداود، ص ۳۴۹ و ۳۵۰
بلعمی، ص ۱۱۹۸ تا ص ۱۲۰۱
منابع
- پورداود، ابراهیم. آناهیتا، پنجاه گفتار پورداود، تهران: انتشارات امیرکبیر، ۱۳۴۳