ضیاءالحق ناوی

ضیاءالحق ناوی (۱۲۹۳[1] یا ۱۲۹۶[2] – ۱۳۶۲) پزشک، شاعر، و نمایندهٔ سبزوار در بیست و سومین دورهٔ مجلس شورای ملی ایران بود.

ناوی

ضیاءالحق فرزند محمداسماعیل در سبزوار متولد شد و تحصیلات ابتدایی را همان‌جا سپری کرد. دبیرستان را در مشهد گذراند و دیپلم علمی‌اش را در تهران گرفت. در ۱۳۱۶ وارد دانشکدهٔ پزشکی تهران شد و دکترایش را در رشتهٔ پزشکی اخذ کرد. سپس برای اخذ مدرک تخصصی چشم‌پزشکی به پاریس رفت.[3] خدمات اداری‌اش از ریاست ادارهٔ بهداری سبزوار آغاز شد و به سمت‌های ریاست بهداری استان دوم، ریاست درمانگاه اشرف پهلوی، رئیس تبلیغات وزارت بهداری، مدیرکل روابط اجتماعی وزارت بهداری، بازرس فنی، مدیرکل وزارت بهداری، و رئیس گروه صنفی نظام پزشکی ایران نیز نائل آمد.[4]

پس از بازنشستگی از وزارت بهداری، در انتخابات مجلس ایران (۱۳۵۰)، از مجموع ۲۲٬۴۳۳ رأی مأخوذه در حوزهٔ انتخابیهٔ سبزوار، با کسب ۱۷٬۲۴۵ رأی به عنوان نمایندهٔ دوم حوزه انتخاب شد.[5] او عضو حزب ایران نوین بود.[6] در ۱۳۵۳ حین نمایندگی به دلیل ابتلا به دیابت در بیمارستان سنترال آمریکا بستری شد و به همین خاطر یک پایش را از دست داد و قوهٔ بینایی‌اش نیز ضعیف شد.[7]

او با زبان‌های عربی و فرانسه آشنا بود و به فارسی نزدیک به ۲۰ هزار بیت سرود که در کتاب ارمغان نوروز چاپ شده‌اند. در شعر «ناوی» تخلص می‌کرد. در ذیل ابیاتی از فکاهی طنزگونهٔ «غزل پزشکی» اثر ناوی آمده‌است:[8]

ای که صدها چو منِ دلشده، شیدا داریگر دلی شاد کنی، پیش خدا جا داری
کوفت و سوزاک و بواسیر، خَنازیر و جَرَبآنچه خوبان همه دارند، تو تنها داری
دستْ افلیج و کمرْ خشک و دو پا بی‌حرکتبنِشین دور تو گردم که تماشا داری
حاجتی نیست به ماتیک و به روژ و کِرِمتتو که بر چهره پر آبله سودا داری…
دست‌بردار نباشد ز تو ناوی هرگزگرچه داند که دل از آهن و خارا داری

ناوی در ۱۳۶۲ درگذشت.[9]

پانویس
  1. نظری، رجال پارلمانی ایران، ۸۴۵.
  2. بیهقی، سبزوار، شهر دانشوران بیدار، ۲۲۳.
  3. بیهقی، سبزوار، شهر دانشوران بیدار، ۲۲۳.
  4. نظری، رجال پارلمانی ایران، ۸۴۵.
  5. «جلسه ۲: صورت مشروح مذاکرات مجلس شورای ملی روز سه‌شنبه ۱۶ شهریور ۱۳۵۰». کتابخانهٔ مجلس.
  6. «حقوق معلمین و کارکنان مدارس ملی تعیین شد». ۱۴ آذر ۱۳۵۳.
  7. نظری، رجال پارلمانی ایران، ۸۴۵.
  8. بیهقی، سبزوار، شهر دانشوران بیدار، ۲۲۳ تا ۲۲۵.
  9. بیهقی، سبزوار، شهر دانشوران بیدار، ۲۲۴.

منابع
  • بیهقی، محمود (۱۳۷۹). سبزوار، شهر دانشوران بیدار. مشهد: دامینه. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۲۰۴۹۳۲.
  • نظری، منوچهر (۱۳۹۰). رجال پارلمانی ایران (از مشروطه تا انقلاب اسلامی). تهران: فرهنگ معاصر. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۱۰۵-۰۱۱-۴.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.