عبدالستار سیرت

عبدالستار سیرت (متولد ۱۳۱۶ در ولایت سمنگان) سیاست‌مدار و حقوق‌دان اهل افغانستان است. وی وزیر عدلیه افغانستان بین سال‌های ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۳ در دوران حکومت ظاهر شاه بود. سیرت یکی از نمایندگان گروه رم (حامیان ظاهر شاه) در نشست سال ۲۰۰۱ بن بود که میان گروه‌های افغان برای تقسیم قدرت پس از سقوط طالبان برگزار شد. در این نشست او بیشترین رای را برای به دست گرفتن ریاست دولت انتقالی به دست آورد. سیرت ۱۱ رای و حامد کرزی ۳ رای آورده بود اما سیرت تصمیم گرفت به دلیل مسائل قومیتی به نفع حامد کرزی کنار برود.[1]

عبدالستار سیرت
زادهٔ۱۵ اکتبر ۱۹۳۷
ولایت سمنگان، افغانستان
ملیت افغانستان

عبدالستار سیرت از افغانستان است و از دانشگاه پسیفیک وسترن کالیفرنیا مدرک دکترای مطالعات اسلامی دریافت کرده‌است. وی از سال ۱۹۷۵ استاد رشته مطالعات اسلامی در دانشگاه ام‌القرای مکه است. سیرت در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۸۳ شرکت کرده اما تنها کمتر از ۱٪ آراء را به دست آورد.

منابع
  1. Sirat, Prof. Dr. Abdul Satar Sattar Afghan Biographies
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.