عبدالوهاب همدانی

عبدالوهاب همدانی یا عبدالوهاب ابن جلال‌الدین محمد همدانی نویسندهٔ سدهٔ دهم هجری قمری بود. کتاب ثوابت المناقب (تألیف شده در سال ۹۴۷ قمری) از آثار او است. این کتاب مشتمل است بر مقدمه و نُه ذکر و خاتمه. هر ذکر در چند باب شرح مناقب یکی از منسوبان یا جانشینان مولوی و البته خود اوست. در موضوع خود بسیار مهم و سودمند و در واقع تحریر تازه‌ای از کتاب مناقب العارفین نوشتهٔ شمس‌الدین احمد افلاکی در شرح احوال و زندگی مولوی و خاندان او مشایخ سلسلهٔ مولویه است. مؤلف هرجا لازم دانسته دست به حک و اصلاح زده و مواردی را تلخیص کرده و در بعضی جاها مطالبی افزوده‌است. همچنین دقت خاصی در تواریخ اعمال کرده و در صورت لزوم آنها را تصحیح نموده‌است. نسخه‌ای از آن در کتابخانهٔ دیوان هند موجود است.[1]

در سال ۱۳۹۰ هجری شمسی مرکز پژوهشی میراث مکتوب کتاب ثواقب المناقب اولیاءالله منتشر کرده‌است.[2]

پانویس

شریفی، فرهنگ ادبیات فارسی، ۴۴۹.
«کتاب«ثواقب المناقب اولیاءالله» با تصحیح و مقدمه عارف نوشاهی». مرکز پژوهشی میراث مکتوب. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۵ آذر ۱۳۹۰.

منابع

شریفی، محمد (۱۳۸۷). محمدرضا جعفری، ویراستار. فرهنگ ادبیات فارسی. تهران: فرهنگ نشر نو و انتشارات معین. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۴۴۳-۴۱-۸.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] شریفی، فرهنگ ادبیات فارسی، ۴۴۹.

[2] «کتاب«ثواقب المناقب اولیاءالله» با تصحیح و مقدمه عارف نوشاهی». مرکز پژوهشی میراث مکتوب. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۵ آذر ۱۳۹۰.