عبدشمس بن عبدمناف

عَبدِ شَمسِ بن عَبدِ مَناف از بزرگان قبیلهٔ قریش و شهر مکه بود. نوادگان وی به بنو عبدشمس معروفند و دودمان اموی (نوادگان امیه پسر عبدشمس) و عثمان خلیفهٔ سوم مسلمانان اهل سنت (نوهٔ ابی‌العاص بن عبدشمس) از جملهٔ آنانند. عبدشمس بزرگترین پسر عبدمناف بود اما جانشینی عبدمناف در پرده‌داری کعبه ابتدا به پسر کوچکش مُطَلِب و سپس به هاشم رسید.

تولد

بر اساس روایت عبدشمس و هاشم همزاد (دوقلو) بودند و به هنگام تولد، انگشت یکی به پیشانی دیگری چسبیده بود؛ چون آن دو را جدا کردند، خون زیادی جاری شد؛ که مردم آن زمان آن را بدشگون دانسته و پیش بینی کردند که تا ابد بین خاندان این دو دشمنی وجود خواهد داشت [1][2]

فرزندان

عبدشمس بازرگان بود و هنگام تجارت از شام برده ای به نام امیه خرید. امیه غلامی بوده از روم که به دلیل زیبایی و ذکاوت او را به رسم عرب در جاهلیت او را به پسرخواندگی قبول کرده است. به نقل برخی از مورخین امیه آزاد شدهٔ بنی ثقیف بود و بجهت خوشگلی و زیبائی اندامش مورد علاقهٔ عبدالشمس قرار گرفت و قرار شد کام دل او را تأمین کند و پسرخواندهٔ او باشد.[3][4](در بیشتر منابع از امیه بعنوان فرزند حقیقی عبد شمس نام برده شده و به همین دلیل حرب فرزند امیه نیز در جنگ های فِجار و یوم عکاظ فرماندهی سپاه قریش را در پیش از اسلام به عهده داشته....و این مسائل فرزند خواندگی بیشتر به خاطر عداوت بنی امیه و بنی هاشم در تواریخ بعدی ذکر شده )

پانویس
  1. طبری، تاریخ، ج ۲، ص۲۵۲
  2. العروبه فی دارالبوار، به نقل عمادزاده در زندگانی ابی عبدالله ج 1 ص 152.
  3. زندگانی ابی عبدالله الحسین ج 1 ص 152.
  4. تاریخ عمادزاده اصفهانی ص 45

جستارهای وابسته
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.