علیاصغر مازندرانی
علامه علیاصغر مازندرانی (زاده امیرکلا - درگذشته ۱۲۹۰ امیرکلا) معروف به (علی اصغر مجتهد امیرکلایی مازندرانی) از مجتهدان، مرجع تقلید و علمای قرن سیزدهم هجری بود.
نقاشی علی اصغر مازندرانی | |
شناسنامه | |
---|---|
نام کامل | علی اصغر مازندرانی |
لقب | علامه؛ شیخ؛ ملا |
تاریخ تولد | ۱۲۴۵ قمری |
زادگاه | امیرکلا،مازندران ایران |
محل تحصیل | مازندران، نجف |
محل زندگی | مازندران |
تاریخ مرگ | ۱۳۳۰ قمری |
شهر مرگ | امیرکلا، ایران |
مدفن | باغ رضوان |
اطلاعات آموزشی | |
تالیفات | رساله علمیهدیوان اشعاری به نام ناصریهحاشیههایی بر عروه الوثقیرسالهای در مناسک حجبرخی از آثارش در دست نیست. |
زندگی
وی تحصیلات مقدماتی را محضر اساتیدی چون حداد، شریعتمدار بزرگ، ابوفاضلی و ملا محمد اشرفی فرا گرفت.
او در کنار آیات عظام سید محمدباقر حجتی مازندرانی و شیخ علی علامه مازندرانی تحصیلات خود را عمدتاً در نجف و در حضور اساتیدی همچون میرزا حبیب الله رشتی، ملا اسماعیل بروجردی و آخوند خراسانی و میرزا حسین خلیلی تهرانی به اتمام رسانده و به اجتهاد رسید.
وی پس از پایان تحصیلات به بابل و امیرکلا بازگشته و به پیگیری امور دینی و معنوی مردم میپردازد.[1] ایشان از علمای بزرگ بابل و معاصر با علمایی چون شیخ کبیر و اشریعه نوری بابلسری بودند.[2].
آثار
از او علاوه بر رساله علمیه، حاشیههایی بر عروه الوثقی و رسالهای در مناسک حج باقیمانده و برخی آثارش نیز در دست نیست. در کتاب عکسهای تاریخی بابل آمده است که او در شعر و شاعری توانا بوده و در شعر "ناصر" تخلص می کرد و دیوان اشعاری به نام ناصریه تدوین نمود[3].
شاگردان
- محمدمهدی امامی مازندرانی استاد فلسفه روحالله خمینی.
وفات
او حدود سال ۱۳۳۰ قمری برابر با ۱۲۹۰ شمسی درگذشت. بدنبال درگذشت وی بازار امیرکلا و بابل یکپارچه تعطیل، مردم سوگوار و سیاهپوش، با تجلیل و احترام خاصی پیکرش را تشییع و در باغ رضوان - پشت شهرداری فعلی امیرکلا - به خاک سپردند.
مقبره او در زمان رضاخان تخریب شد و قبرشان مخفی بود، تا اینکه بعدها توسط نوه اش علی اصغر خلیلی تعمیر و مقبرهای ساخته شد.
منابع
- صالح طبری، صمد(۱۳۸۷)، بابل سبزه دیار، انتشارات بهار نارنج.
- باقرزادهبابلی، عبدالرحمن؛ سبحانیتبریزی، جعفر(۱۳۷۷)، آشنایی با فرزانگان بابل در سه قرن اخیر، انتشارات مبعث.
- الهی، یوسف؛ شکری فومشی، محمد و شهرام قلی پور گودرزی، [عکس های تاریخی بابل]، نشر رسانش، ص ۱۳۵.