عیسی خان صفوی

عیسی خان صفوی که همچنین با نام آوند عیسی خان شیخ شناخته می‌شود، شاهزادهٔ ایرانی در زمان شاه عباس بزرگ بود. وی نوهٔ معصوم‌بیگ صفوی وزیر صفوی بود و در سال ۱۶۱۲ میلادی با یکی از دختران شاه عباس ازدواج کرد. در ۱۶۲۵ میلادی، وی به فرماندهی سپاه ایران (قورچی‌باشی) در گرجستان منصوب شد.[1] در جنگی با شورشیان گرجی در چهارشنبه ۸ مرداد ۱۰۰۴ شمسی، سپاه وی در آستانهٔ شکست قرار گرفت تا اینکه نیروی کمکی از جانب آذربایجان رسید و عیسی خان با کمک آنان موفق به شکست شورشیان شد.[2] چهار سال بعد شاه عباس مرد و جانشینی او به فرزند بزرگش شاه صفی رسید. شاه صفوی سه سال قبل از این ماجرا عیسی خان و ۳ فرزندش را اعدام کرده بود.[3] در طول پادشاهی شاه عباس دوم آرامگاهی برای وی ساخته شد.[4]

نقاشی عیسی خان صفوی توسط بشنداس در موزهٔ آقاخان

پانویس
  1. Newman 2008, p. 54.
  2. Blow 2009, p. 134.
  3. Matthee 2008, p. 37.
  4. Newman 2008, p. 89.

منابع
  • Blow, David (2009). Shah Abbas: The Ruthless King Who became an Iranian Legend. London, UK: I. B. Tauris & Co. Ltd. ISBN 978-1-84511-989-8. LCCN 2009464064.
  • Matthee, Rudi (2011). Persia in Crisis: Safavid Decline and the Fall of Isfahan. I.B.Tauris. pp. 1–371. ISBN 0857731815.
  • Babaie, Sussan (2004). Slaves of the Shah: New Elites of Safavid Iran. I.B.Tauris. pp. 1–218. ISBN 9781860647215.
  • Matthee, Rudi (2010). "ḴALIFA SOLṬĀN". Encyclopaedia Iranica, Vol. XV, Fasc. 4. pp. 382–384.
  • Newman, Andrew J. (2008). Safavid Iran: Rebirth of a Persian Empire. I.B.Tauris. pp. 1–281. ISBN 9780857716613.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.