فانگورن
فانگورن (به زبان سینداری: Fangaorne) به معنی درخت ریش، در داستانهای جی. آر. آر. تالکین، فانگورن یک جنگل در سرزمین میانی و زادگاه انتها است. البته تالکین در داستان میگوید که مشخص نیست که نام جد انتها، درخت ریشو از این جنگل گرفته شده یا نام جنگل از درخت ریشو.
جنگل فانگورن | |
---|---|
موقعیت جی. آر. آر. تالکین رشتهافسانههای تالکین | |
دیگر نام(ها) | جنگل انتها |
نوع | جنگل بسیار انبوه سرزمین انتها و هوئورون ها دور از دنیای بیرون باقی ماندهٔ جنگلهای قدیمی تر و انبوهتر |
فرمانروا | درخت ریشو |
Location | جنوب غرب Wilderland |
فانگا در زبان سینداری به معنی ریش و اورن به معنی درخت است. در داستان ارباب حلقهها، درخت ریشو نامهای متفاوتی برای فانگورن میآورد مانند: جنگل سحرگاه تاریک[1]
توصیف
جنگل فانگورن بسیار مرطوب است و ریشهها و شاخههای درختان بسیار کلفت است از این رو نور بسیار کمی از میان شاخهها میگذرد و به زمین میرسد. همچنین گفته شده که فانگورن مانند میرکوود جایی خطرناک و محل زندگی موجودات پلید (مانند عنکبوتهای غول پیکر) است.
جنگل فانگورن بخشی از درختانش را در اثر آسیبهایی که اورکها و انسانها برای ساخت ابزار به آن میزنند ازدست میدهد بقیهٔ جنگل هم توسط اهالی نومنور و سائورون از بین میرود.[2]
منابع
- Tolkien, J.R.R. "The Lost Road and Other Writings". The History of Middle-earth. 5.
- Dickerson, Matthew T. ; Jonathan Evans (2004). Ents, Elves, and Eriador: The Environmental Vision of J. R. R. Tolkien. University Press of Kentucky. ISBN 0-8131-7159-8.