فرانتس مسمر
فِرانتس آنتوان مِسمِر (به انگلیسی: Franz Anton Mesmer) کاشف نظریهی معروف مغناطیس حیوانی در سال ۱۷۳۴ در اتریش متولد شد و تحصیلات خود را در رشته طب به پایان رساند. ولی بهجای اینکه به طبابت بپردازد اوقات خود را صرف مطالعه برای کشف راه تازه جهت معالجه امراض نمود و موفق شد هیپنوتیزم را برای درمان بسیاری از بیماریهای روحی مورد استفاده قرار دهد.وی از آهنربا نیز برای درمان استفاده کرد که بسیار مورد توجه قرار گرفت.حکومت اتریش به تحریک مخالفین مسمر او را به جرم جادوگری و شعبدهبازی به ترک وطن محکوم کرد و مسمر به فرانسه رفت و در آنجا هم شهرت و موفقیتی بهدست آورد. قدرت او در هیپنوتیزم و تلقین به نفس به حدی بود که در یک جلسه بیماران را خواب میکرد و به وسیله تلقین آنها را مداوا مینمود. باز هم آتش کینه و حسد عدهای از اطبای پولپرست مشتعل شد و لوئی پانزدهم هیئتی را مامور رسیدگی به تحقیق در نحوه معالجت مسمر کرد. این هیئت از مخالفان مسمر بود و او را به کلاهبرداری و شعبدهبازی و عوامفریبی متهم ساختند لذا بار دیگر بهدستور حکومت، مسمر مجبور شد فرانسه را ترک کند. سالهای آخر عمر او در سوئیس به انزوا و مذلت گذشت و وقتی که در ۱۸۱۵ درگذشت کسی حدس نمیزد که درست صد سال پس از مرگ او فروید او را پدر روانشناسی و روانپزشکی جدید و نخستین پیشقدم (پسیکانالیزم) بخواند.[1]