فرانسواز ژیلو

ماری فرانسواز ژیلو (به فرانسوی: Françoise Gilot) نقاش و نویسنده فرانسوی است.وی متولد 26 نوامبر 1921است.اولین استارت اشنایی او در مهمانی مادربزرگش که او 5 ساله بود شکل گرفت . آشنایی و دوستی پدرش با امیل مارک باعت گرایش وی که هنر شد . در شش سالگی فرانسواز او علاوه بر نقاشی آبرنگ به آموزش هنر مشغول شد . در سیزده سالگی تحصیلات خود را با مله آغاز کرد و شش سال به طول انجامید در چهارده سالگی با هنر سرامیک آشنا شد و نزد نقاش پست امپرسیونیست ژاک بودرلی تحصیل کرد. وی ابتدا به عنوان دوست‌دختر و موضوع اثرهای هنری پابلو پیکاسو مشهور گشت.[1] فرانسواز در سن 21 سالگی و پیکاسو در 61 سالگی با هم آشنا شدند و زندگی مشترک آنها از سال 1946 آغاز شد .فرانسواز رابطه ی 10 ساله ای با پیکاسو داشت که حاصل آن، دو فرزند آنها کلود و پالوما است. ژیلو قبلاً به عنوان یک هنرمند متبحر ، به ویژه در زمینه آبرنگ و سرامیک بود. اما حرفه حرفه ای او تحت تأثیر پیکاسو به عنوان نقاش کوبیستی قرار گرفت و روی کار های او نمایان شد . در سال 1964 که 11 سال بعد جدایی ژیلو و پیکاسو بود شروع به نوشتن کتابی به نام (زندگی من با پیکاسو ) با کمک منتقد هنری كارلتون لیك که شرح اتفاقات بین آنها سالهای زندگی شان است .این کتاب با تمام تلاش پیکاسو برای جلوگیری از منتشر شدن آن، حدود یک میلیون نسخه چاپ و به دهها زبان مختلف از جمله فارسی ترجمه شد. که این کار ژیلو باعث شد پیکاسو از دیدار فرزندانش خودداری کند .ژیلو در سال 1955 با هنرمند لوک سیمون ازدواج کرد. دختر آنها Aurélia سال بعد به دنیا آمد.این زوج در سال 1962 طلاق گرفتند.

در سال 1969 ، ژیلو در منزل دوستان مشترک در لاجولا ، کالیفرنیا به پیشگام واکسن فلج اطفال آمریکایی ، جوناس سالک معرفی شد. قدردانی مشترک آنها از معماری منجر به خواستگاری مختصر و عروسی 1970 در پاریس شد. در طول ازدواجشان ، که تا زمان مرگ سالک در سال 1995 ادامه داشت ، نقاشی ژیلو در شهرهای نیویورک ، لا ژولا و پاریس ادامه داشت .

در طول دهه های 1980 و 1990 ، او لباس ها ، صحنه ها و ماسک ها را برای تولیدات در گوگنهایم در شهر نیویورک طراحی کرد.او در سال 1990 موفق به دریافت جایره de la Légion d’Honneur شد در سال 1973 ، وی به عنوان مدیر هنری مجله سه ماهه ویرجینیا وولف منصوب شد. در سال 1976 ، وی به عضویت گروه هنرهای زیبا در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در آمد، ، و در آنجا دوره های تابستانی را تدریس کرد و مسئولیت های سازمانی را تا سال 1983 بر عهده گرفت. ژیلو زمان خود را بین نیویورک و پاریس تقسیم می کند و به نمایندگی از موسسه سالک کار می کند و به نمایش آثار بین المللی خود ادامه می دهد.

پانویس

۲.فرانسوا ژیلو و کارلتون لیک ، زندگی با پیکاسو ، مک گرا-هیل ، 1964 ؛ Anchor Books / Doubleday ، 1989

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.