فریبرز (ساسانی)

فریبرز افسر نظامی ایران از خاندان مهران در قرن شش میلادی بود که در زمان خسرو انوشه‌روان (پادشاهی از ۵۳۱–۵۷۹) خدمت کرد.

زندگی‌نامه

او برادر ایزدگشنسپ، دیپلمات و افسر ارتش بود. تاریخدان بیزانسی، پروکوپیوس آنها را بدین‌گونه توصیف کرده است: «هر دوی آنها مهمترین مناصب را دارند … و هر دو پست‌ترین ایرانیان به حساب آورده می‌شوند که به خاطر زیرکی و روش‌های خبیثانه شهرت دارند».

در سال ۵۴۸ خسرو به فریبرز دستور داد تا زندانیان بیزانسی که در جنگ در حال جریان لازیک اسیر شده بودند را به ایران بیاورد تا در آنجا سکنی گزینند. مدتی بعد فریبرز به همراه یک ایرانی دیگر به نام Pharsanses که راهبری یک سپاه کوجک ۳۰۰ نفره را بر عهده داشتند، به طرف لازستان پیشروی کردند و نقشه داشتند که شاه دست‌نشانده Gubazes II را به قتل برسانند. با این حال Pharsanses به ساسانیان خیانت کرده و نقشه را برای Gubazes لو داد و پس از آن هر دو به کمپ بیزانس پناهنده شدند.

سپس فریبرز به سربازان پادگان ساسانی در پایتخت لازستان، پترا، گفت که خود را برای یک محاصره از طرف بیزانسی‌ها آماده کنند و خود به همراه نیروهایش به تیسپون پایتخت ساسانیان آمد. در سال ۵۴۹، مهر مهرو، فریبرز را به همراه سه فرمانده دیگر و یک لشکر متشکل از ۵٫۰۰۰ نفر، در پادگان پترا گماشت. با این حال، در یک حملهٔ غالف‌گیرانه، Dagisthaeus افسر ارتش بیزانس و Gubazes موفق به شکست فریبرز شدند. فریبرز به همراه باقی زنده‌ماندگان از آنجا گریختند.

در سال ۵۵۰ فریبرز شورش فرزند ارشد خسرو، نوشزاد را سرکوب کرد و سپس به همراه برادر خود ایزدگشنسب ایران را به مقصد قسطنطنیه به منظور یک مأموریت دیپلماتیک ترک کرد. چیز دیگری در مورد فریبرز دانسته نیست.

منابع

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.