فوتبال در آلمان

فوتبال محبوب‌ترین ورزش در آلمان است.[1] فدراسیون فوتبال آلمان (آلمانی: Deutscher Fußball-Bund‎ یا DFB) هیئت مدیره ملی ورزش فوتبال است. ساختار فوتبال آلمان با ۶٫۶ میلیون عضو (تقریباً هشت درصد از جمعیت) در بیش از ۲۶۰۰۰ باشگاه فوتبال سازماندهی شده‌است. یک سیستم لیگ که شامل، بوندس‌لیگا، بوندس‌لیگا ۲ و لیگا ۳ است. برنده بوندس لیگا قهرمان فوتبال آلمان است. علاوه بر این، مسابقات دیگری نیز وجود دارد که مهمترین آنها جام حذفی فوتبال آلمان و سوپر جام فوتبال آلمان است.[2]

فوتبال در آلمان
کشورآلمان
نهاد اداریفدراسیون فوتبال آلمان
تیم ملیتیم ملی فوتبال آلمان
مسابقات ملی
مسابقات باشگاهی
آلیانز آرنا در مونیخ، ورزشگاه باشگاه بایرن مونیخ
هواداران یونیون برلین، باشگاهی در اتحادیه فوتبال آلمان

تیم ملی فوتبال آلمان موفق به کسب چهار جام جهانی فوتبال (۱۹۵۴, ۱۹۷۴, ۱۹۹۰, ۲۰۱۴), شده که موفق‌ترین کشور در این مسابقات بعد از برزیل است. همچنین موفق‌ترین تیم با سه جام ملت‌های اروپا (۱۹۷۲, ۱۹۸۰, ۱۹۹۶) و برنده جام کنفدراسیون‌ها در سال ۲۰۱۷ است. در سال ۱۹۷۶ آلمان شرقی قهرمان فوتبال المپیک شده‌است. به علاوه تیم ملی فوتبال زنان آلمان موفق به کسب دو جام جهانی فوتبال زنان (۲۰۰۳, ۲۰۰۷) و موفق‌ترین تیم اروپا در جام ملت‌های اروپای زنان (۱۹۸۹, ۱۹۹۱, ۱۹۹۵, ۱۹۹۷, ۲۰۰۱, ۲۰۰۵, ۲۰۰۹, ۲۰۱۳), و همچنین یک مدال طلا در بازی‌های المپیک تابستانی سال ۲۰۱۶ کسب کرده‌است. آلمان تنها کشوری است که موفق به کسب هر دوجام جهانی مردان و زنان شده‌است.

تاریخچه

آغاز به کار

اولین مسابقه فوتبال آلمان در شهر براونشوایگ در سال ۱۸۷۴ انجام شد.[3] در سال ۱۸۷۵ کونراد کخ اولین نسخه آلمانی از قوانین فوتبال را که شبیه راگبی بود ابداع کرد.[4]

اولین باشگاه‌های فوتبال

باشگاه فوتبال انگلیسی درسدن اولین باشگاه فوتبال در آلمان است و در سال ۱۸۷۴ توسط انگلیسی‌های اطراف درسدن تأسیس شد. در کمتر از ۲۰ سال بعد این بازی محبوبیت زیادی به دست آورد. پس از آن باشگاه‌های فوتبال در برلین، هامبورگ و کارلسروههتأسیس شدند.[5]

تشکیل اتحادیه قبل از جنگ اول جهانی

در ۲۸ ژانویه ۱۹۰۰، نمایندگان ۸۶ باشگاه فوتبال از مناطق آلمانی زبان در داخل و خارج از امپراتوری آلمان در رستوران مارینگارتن در لایپزیگ، با تأسیس DFB، اتحادیه فوتبال آلمان را تأسیس کردند. فردیناند هوپه، نماینده دی اف سی پراگ، به عنوان اولین رئیس اتحادیه DFB انتخاب شد.


تیم ملی فوتبال مردان آلمان در سال ۲۰۱۲
تیم ملی فوتبال زنان آلمان در سال ۲۰۱۲
طرفداران فوتبال در پارک المپیک شهر مونیخ سال ۲۰۰۶

شرکت در رقابت‌های اروپایی

تحت رتبه‌بندی جدید، آلمان چهار سهمیه لیگ قهرمانان اروپا و سه سهمیه لیگ اروپا دارد.

بازیکنان خارجی در آلمان

بازیکنان فوتبالیست خارجی زیادی در لیگ‌های حرفه ای فوتبال آلمان حضور داشته و دارند. در نوامبر ۲۰۰۹، ۲۴۹ بازیکن در بوندس‌لیگا یا ۴۵٪ کل بازیکنان و ۱۴۵ بازیکن در بوندس‌لیگا ۲ یا ۳۱٪ کل بازیکنان، خارجی بودند.[6] و همچنین در لیگا ۳ درصد خارجی‌ها ۱۵٪ بود.[7]

جستارهای وابسته

پانویس
  1. "German football: Tor! Tor! Tor!". The Economist. 2013-05-25. Retrieved 2013-10-07.
  2. "A wonderful history of German football clubs in Europe: 1960 til now". Anorak. 2013-10-03. Retrieved 2013-10-07.
  3. Hardman, Ken; Roland, Naul (2005). Sport and Physical Education in Germany. Routledge. ISBN 978-1-135-80291-2.
  4. "Erwachen aus dem "großen Traum"" (به German). Deutsche Akademie für Fußballkultur. Archived from the original on 2 July 2015. Retrieved 1 July 2015.
  5. Andreas Wittner (2006-07-04). "Als die Engländer noch dauernd siegten". Die Welt (به آلمانی). Welt.de. Retrieved 2010-12-21.
  6. 1. Fragen zum Thema Spielbetrieb DFL Deutsche Fußball Liga GmbH, 2010
  7. Kicker Sonderheft Saison 2009/10

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.