فورت مک‌نایر

فورت لزلی جی. مک‌نایر (به انگلیسی: Fort Lesley J. McNair) یک پایگاه نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا است که در نوک گرین لیف پوینت ، شبه‌جزیره واقع در محل تلاقی رود پوتوماک و رود آنکاستیا در واشینگتن، دی.سی. واقع شده‌است. این پایگاه در غرب شبه جزیره واشینگتن چنل قرار دارد و رود آنکاستیا در ضلع جنوبی آن قرار دارد. در اصل «واشینگتن آرسنال» نام گذاری شده بود و بیش از ۲۰۰ سال یک پایگاه ارتش بود.[1]

فورت لزلی جی. مک‌نایر
Buzzard Point, واشینگتن، دی.سی.
در ۲۰۱۹
فورت لزلی جی. مک‌نایر
مختصات۳۸٫۸۶۷°شمالی ۷۷٫۰۱۶°غربی / 38.867; -77.016
مختصات: ۳۸٫۸۶۷°شمالی ۷۷٫۰۱۶°غربی / 38.867; -77.016
نوعپایگاه نظامی
اطلاعات مکان
کنترل‌کنندهنیروی زمینی ایالات متحده آمریکا
تاریخچهٔ مکان
زمان استفاده1791–تاکنون
اطلاعات پادگان
پادگانMilitary District of Washington
استفاده‌کنندگان
  • Inter-American Defense College
  • National Defense University

پایگاه به افتخار «ژنرال لسلی جی مک نایر» نامگذاری شده که در جنگ جهانی دوم کشته شد.

آسوشیتدپرس در مارس ۲۰۲۱ گزارش داد که مقام‌های رده بالا سپاه پاسداران از حمله به پایگاه عین الاسد جهت انتقام ترور قاسم سلیمانی راضی نبودند و در ژانویه ۲۰۲۱ (دی ۱۳۹۹) برای حمله به پایگاه نظامی «فورت مک‌نایر» در خاک آمریکا به سبک انفجار یواس‌اس کول و قتل ژنرال جوزف مارتین بحث کردند. این گفتگو توسط آژانس امنیت ملی آمریکا شنود شد. پس از شنود، تدابیر امنیتی در اطرف پایگاه تشدید شد.[2][3][4][5][6]

در ژانویه ۲۰۲۱ پس از شنود این گفتگو، ژنرال عمر جونز، فرمانده نیروهای نظامی در ایالت واشینگتن گفت که «تهدیدهای معتبر و ویژه» علیه پایگاه وجود دارد و یک نفر با شنا کردن در عرض «واشینگتن چنل» خود را به پایگاه نظامی رسانده بود.[4]

تاریخچه

اوایل

پایگاه نظامی در سال ۱۷۹۱ تأسیس شد، در حدود ۱۱۰۰۰۰ متر مربع در نوک Greenleaf Point. پیر شارل لوفان وجود پایگاه را به عنوان یک سایت مهم جهت دفاع از پایتخت (واشینگتن، دی. سی) گنجانده‌است.[7] در سال ۱۷۹۵، این سایت به یکی از دو زرادخانه اول ایالات متحده تبدیل شد.[8]

ابتدا یک زرادخانه سایت را اشغال کرد و وسایل دفاعی پایگاه در سال ۱۷۹۴ ساخته شد. با این حال، پایگاه نتوانست حمله نظامی انگلیس در سال ۱۸۱۴ را متوقف کند و بدین ترتیب در طول جنگ ۱۸۱۲ بسیاری از ساختمان‌های دولتی در واشینگتن دی سی سوزانده شد.

ساختمان‌های واشینگتن آرسنال (فورت لسلی جی. مک نایر) ۱۸۶۱–۱۸۶۵

سربازان باقیمانده ساختمان‌های زرادخانه را تخریب کردند اما امکانات از ۱۸۱۵ تا ۱۸۲۱ بازسازی شد، با هشت ساختمان در اطراف یک چهار ضلعی مرتب شده و پایگاه «واشینگتن آرسنال» نامگذاری شد. در اوایل دهه ۱۸۳۰، چهار هکتار از زمین‌های باتلاقی احیا و به زرادخانه اضافه شد و یک دیوار دریایی و ساختمان‌های اضافی ساخته شد. بین سال‌های ۱۸۲۵ و ۱۸۳۱، یک زندان در زرادخانه با سه طبقه سلول، ساختمانهای اداری و یک کارخانه تولید کفش برای آموزش تجارت به زندانیان ساخته شد. در سال ۱۸۵۷، دولت فدرال زمین اضافی را برای این سایت خریداری کرد.[9]

انفجار

در طول جنگ داخلی، زنان در یک کارخانه مهمات سازی در آرسنال واشینگتن کار می‌کردند. بسیاری از زنان طبقه پایین - از جمله مهاجران ایرلندی - به ویژه پس از مرگ خویشاوندان مرد به دستمزد نیاز داشتند.

در ۱۷ ژوئن ۱۸۶۴، کارتریج آتش بازی‌های بیرون از اتاق که زیر آفتاب مانده بود، روشن شد و منجر به کشته شدن بیست و یک زن شد، بسیاری از آنها با دامن‌های قابل احتراق سوختند. وزارت جنگ هزینه تشییع جنازه آنها را پرداخت کرد و رئیس‌جمهور وقت آبراهام لینکلن در مراسم تشییع جنازه شرکت کرد. بنای یادبودی در قبرستان کنگره یادبود این زنان است. به یاد بسیاری از قربانیان ایرلندی، وزیر امور خارجه ایرلند در مراسم گرامیداشت ۱۵۰ سالگرد در سال ۲۰۱۴، یک گل تاج گل به یادبود قبرستان کنگره گذاشت.[10][11][12]

اعدام ماری سورات، لویس پاول، دیوید هارولد و جورج آتزرود در ۷ ژوئیه ۱۸۶۵

قرن بیستم

حدود ۹۰٪ از ساختمان‌های موجود تا سال ۱۹۰۸ ساخته یا بازسازی شده‌اند. در سال ۱۹۰۱، با ایجاد دانشکده جنگ ارتش، این پایگاه که اکنون پادگان واشینگتن نامیده می‌شود، به مرکز آموزش و آموزش افسران ارشد ارتش برای هدایت تعداد زیادی از نیروها تبدیل شد.[1] اولین کلاسهای آن در سال ۱۹۰۴ در سالن روزولت انجام شد.[1][13][13]

این پایگاه در ۱۹۴۸ به افتخار سرلشکر لزلی جی مک نایر، فرمانده نیروی زمینی ارتش در زمان جنگ جهانی دوم که در طی عملیات کبرا در حوالی سن لوی فرانسه، در ۲۵ ژوئیه ۱۹۴۴ کشته شد، تغییر نام یافت. . فورت مک نایر از سال ۱۹۶۶ دفتر مرکزی منطقه نظامی واشینگتن است.[1]

وضعیت کنونی

فورت مک نایر، بخشی از سالن مشترک پایگاه مایر – هندرسون، مقر فرماندهی ارتش در منطقه واشینگتن و خانه دانشگاه دفاع ملی و همچنین محل اقامت رسمی معاون ستاد ارتش ایالات متحده است.

منابع
  1. الگو:Citation-attribution
  2. «AP sources: Iran threatens US Army post and top general». AP NEWS. ۲۰۲۱-۰۳-۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۲۲.
  3. «آسوشیتدپرس: سپاه قدس حمله به پایگاه فورت‌مک‌نیر را برای انتقام قاسم سلیمانی بررسی کرده». BBC News فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۲۲.
  4. «آسوشیتدپرس: ایران یک پایگاه نظامی و ژنرال ارشد آمریکایی را تهدید کرده‌است». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۲۲.
  5. Welle (www.dw.com)، Deutsche. «ایران یک پایگاه نظامی و یک ژنرال ارشد آمریکایی را تهدید کرده‌است | DW | 21.03.2021». DW.COM. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۲۲.
  6. «آسوشیتدپرس از تهدید جمهوری اسلامی ایران علیه یک پایگاه نظامی و یک فرمانده ارشد ارتش آمریکا خبر داد | صدای آمریکا فارسی». ir.voanews.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۲۲.
  7. L'Enfant identified himself as "Peter Charles L'Enfant" during most of his life, while residing in the United States. He wrote this name on his "Plan of the city intended for the permanent seat of the government of t(he) United States ...." (Washington, D.C.) and on other legal documents. However, during the early 1900s, a French ambassador to the U.S. , Jean Jules Jusserand, popularized the use of L'Enfant's birth name, "Pierre Charles L'Enfant". (See: Bowling (2002).) The National Park Service identifies L'Enfant as Major Peter Charles L'Enfant and as Major Pierre (Peter) Charles L'Enfant بایگانی‌شده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine on its website. The United States Code states in 40 U.S.C. 3309: "(a) In General. —The purposes of this chapter shall be carried out in the District of Columbia as nearly as may be practicable in harmony with the plan of Peter Charles L'Enfant."
  8. Fort Lesley J. McNair, National Register of Historic Places Inventory Nomination Form, p. 5. , https://planning.dc.gov/sites/default/files/dc/sites/op/publication/attachments/Fort%20Leslie%20J%20%20McNair%20nomination.pdf
  9. Fort Lesley J. McNair, National Register of Historic Places Inventory Nomination Form, p.  5.
  10. LeDoux, Julie (June 24, 2014). "The Washington arsenal explosion". U.S. Army. Retrieved October 7, 2019.
  11. "Fireworks, Hoopskirts—and Death: Explosion at a Union Ammunition Plant Proved Fatal for 21 Women". Prologus. 44. Spring 2012 – via National Archives and Records Administration.
  12. Carswell, Simon (June 18, 2014). "Tánaiste lobbies for immigration reform in unpredictable US political scene". The Irish Times. Retrieved October 7, 2019.
  13. "Images of America - Fort Lesley J. McNair" by John Michael شابک ‎۱۴۳۹۶۵۱۱۶۷

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ فورت مک‌نایر موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.