فیلیپیکائه

فیلیپیکائه (به لاتین: Philippicae) چهارده خطابه‌ای هستند که توسط مارکوس تولیوس سیسرو علیه مارکوس آنتونیوس در سال‌های ۴۴ و ۴۳ قبل از میلاد ایراد شدند. سیسرو خود نام این نطق‌ها را فیلیپیکائه[یادداشت 1] (به معنای فیلیپیک‌ها) گذاشت چراکه شبیه به نطق‌های دموستنس علیه فیلیپ دوم مقدونی بودند: هم سیسرو و هم دموستنس بر ضد تیرانی سخن‌رانده‌بودند.

در جشن لوپرکالیا در سال ۴۴ قبل از میلاد، آنتونیوس دیهیم را به سزار پیشنهاد می‌کند، واقعه‌ای که سیسرو آنرا در دومین خطابهٔ فیلیپیکائه نقل می‌کند.

دومین خطابه از این مجموعه ــ که از بقیه طولانی‌تر است ــ را سیسرو در بیرون سنای روم ایراد کرد. چهارمین و ششمین را در حضور شهروندان روم، و مابقی را در سنا ایراد نمود. بر اثر این خطابه‌ها، سنا آنتونیوس را «دشمن عامه»[یادداشت 2] نامید. اما آنتونیوس که با اوکتاویانوس و لپیدوس حکومتی سه‌نفره تشکیل داده‌بود، سیسرو و برادرش کوینتوس را به‌انتقام نطق‌هایش تحت‌پیگرد قرار داد و آنان را کُشت.

جستارهای وابسته

یادداشت‌ها

  1. Philippicae در زبان لاتین یک اسم جمع مؤنث با الگوی اولین صرف (first conjugation) می‌باشد
  2. به لاتین Hostis publicus

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.