قانون پیش‌پاافتادگی

قانون پیش‌پاافتادگی پارکینسون (به انگلیسی: Parkinson's law of triviality) قاعده‌ای از سیریل نورث‌کوت پارکینسون در سال ۱۹۵۷ است که می‌گوید اعضای یک سازمان به طرز نامتناسبی به مسائل پیش‌پاافتاده و جزئی اهمیت می‌دهند. پارکینسون این مثال را ذکر می‌کند که کمیته‌ای فرضی با وظیفهٔ تصویب طرح‌های ساختن یک نیروگاه هسته‌ای، عمدهٔ وقتش را صرف بررسی موضوعات نسبتاً نامهم ولی آسان برای همه می‌کند، از قبیل پرداختن به این مسئلهٔ ناچیز که از چه موادی برای ساخت پارکینگ دوچرخه‌های کارکنان استفاده کنند، و در عوض از بررسی طراحی خود نیروگاه غفلت می‌کند که از قضا کاری به‌مراتب مهم‌تر، سخت‌تر، و پیچیده‌تر است.

جستارهای وابسته

منابع
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.