قنطار

قنطار از ریشهٔ لاتینی کنتاریوس است. قنطار از آن اوزانی است که در اندازهٔ آن اختلاف نظر وجود دارد. این کلمه در ردیف مقیاسات وزنی اسلامی و عرب قرار گرفته و در سلسلهٔ اوزان قدیم عرب معادل صد رطل بوده‌است. قنطار در مورد تعداد زیادی از سکهٔ طلا معمولاً ۱۰٬۰۰۰ دینار نیز به مقدار ۴۲ و نیم کیلوگرم بکار رفته است. در قرآن به معنی مال فراوان و بسیار آمده است. معمولاً قنطار را برابر یکصد رطل و جمع آن را قناطیر نوشته‌اند. این کلمه در پیش از اسلام هم رایج بوده‌است. ابن اخوه قنطار قرآن را برابر ۲۲۰۰ اوقیه نوشته‌است.[1]

بطورکلی به مال فراوانی که بر روی هم انباشته شده باشد، گفته می‌شود. از جمله قنطار به وزن چهل اوقیه از طلا یا ۱۲۰۰ دینار یا ۱۲۰۰ اوقیه و همچنین به ۷۰٬۰۰۰ دینار یا ۸۰٬۰۰۰ درهم یا ۱۰۰ رطل طلا یا نقره یا هزار دینار یا مشک گاو پر از طلا یا نقره است. قنطار در شام برابر با ۱۰۰ رطل است.[2]

پانویس
  1. نشاط، شمار و مقدار در زبان فارسی، ۵۷۸.
  2. لغت نامه دهخدا، قنطار.

منابع
  • نشاط، محمود (۱۳۶۸). شمار و مقدار در زبان فارسی. تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر.
  • «قنطار». لغت نامه دهخدا. دریافت‌شده در ۸ خرداد ۱۳۹۱.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.