درهم
دِرهَم یک یکای پول رایج در چند کشور عربی یا بربر، و یک یکای جرم پیشین (درم عثمانی) در امپراتوری عثمانی و ایران و تاجیکستان است. نام آن از یکای پول یونان، دراخما مشتق شدهاست.
درهم پول رسمی شاهنشاهی ساسانیان نیز بودهاست.
یکاهای پول
واحدهای پول عبارتند از:
- درهم مراکش
- درهم امارات متحده عربی
- ۱/۱۰۰۰ دینار لیبی
- ۱/۱۰۰ ریال قطر
- ۱/۱۰ دینار اردن
- درهم، به شکل درام: ۱/۱۰۰ درام ارمنستان
- درهم، به شکل درم: ۱/۱۰۰ سامانی تاجیکستان
یکای جرم
شناخته شده برای رومیها با عنوان دراخم، درهم یکای جرم مورد استفاده در سراسر شمال آفریقا، خاورمیانه، و ایران با مقدارهای متفاوت بود. هر درهم معادل ۰٫۷ مثقال شرعی است که برابر با ۲٫۴۱۹۲ گرم میشود. هر ۴۰ درهم معادل یک اوقیه میشود.
در اواخر دوره امپراتوری عثمانی، درهم (در ترکی عثمانی درهم) استاندارد ۳٫۲۰۷ گرم بود؛ [1] و ۴۰۰ درهم برابر یک اوقه بود.
در مصر در سال ۱۸۹۵ میلادی، درهم معادل ۴۷٫۶۶۱ دانه تروی بود (۳٫۰۸۸ گرم). [2]
در حال حاضر جنبشی در جهان اسلام برای احیای درهم به عنوان یک یکای جرم برای اندازهگیری نقره وجود دارد، اگرچه مقدار دقیق آن مورد مناقشهاست (۳ گرم یا ۲٫۹۷۵ گرم)
تاریخچه
از لحاظ تاریخی، واژه «درهم» از نام یک سکه یونانی، دراخما (δραχμή) گرفته شده؛ امپراتوری یونانیزبان بیزانس لوانت را کنترل میکرد و با عربستان تجارت داشت، و این سکه را در دوران پیش از اسلام و پس از آن، در گردش قرار میداد. این واحد پول بود که در ابتدا به عربی راه یافت؛ و سپس نزدیک پایان سده هفتم این سکه یک واحد پول اسلامی شد که نام پادشاه و یک آیه مذهبی را روی خود داشت.
درهم در بسیاری از کشورهای مدیترانه، از جمله آندلس (اسپانیای موری) و امپراتوری بیزانس (میلیارسیون) ضرب میشد، و به عنوان پول رایج در اروپا بین سدههای ۱۰م و ۱۲م میلادی، به ویژه در مناطق دارای رابطه با وایکینگ مانند وایکینگ یورک[3] و دوبلین به کار میرفت.
راه اندازی در عصر مدرن
منابع
- بر اساس یک اوقه of 1.2828 kg; Diran Kélékian ذکر کرده 3.21 g (Dictionnaire Turc-Français, Constantinople: Imprimerie Mihran, 1911) ; Γ. Μπαμπινιώτης gives 3.203 g (Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, Athens, 1998)
- Oxford English Dictionary
- In addition to Islamic dirhams in ninth and tenth century English hoards, a counterfeit dirham was found at Coppergate, York, struck as if for Isma'il ibn Achmad (ruling at Samarkand, 903-07/8), of Fourée|copper covered by a once-silvery wash of tin (illustrated in Richard Hall, Viking Age Archaeology, [series Shire Archaeology] 2010:17, fig. 7).