لاله عباسی

لاله عباسی (نام علمی: Mirabilis jalapa) ، (به انگلیسی: Marvel of Peru) رایج‌ترین گونهٔ تزیینی سرده لاله عباسی است. گفته می‌شود لاله عباسی برای نخستین بار در سال ۱۵۴۰ از کوه‌های آند پرو صادر شده است. یکی از جنبه‌های جالب این گیاه تغییر رنگ گل‌های آن است. گاهی گل‌هایی با رنگ‌های متفاوت بر روی یک گیاه دیده می‌شوند. گل‌ها عصر هنگام شکوفا شده و عطر خوش‌بویی تولید می‌کنند و در رنگ‌های قرمز، صورتی، سفید و زرد قابل مشاهده می‌باشد. گل‌ها پنج گلبرگ به هم پیوسته، برگ‌ها سبز و بدون کرک، حاشیه برگ‌ها کاملاً صاف و دارای ریشه غده‌ای می‌باشد و در مناطقی که در فصل زمستان یخبندان نباشد به صورت گیاهی چند ساله باقی می‌ماند.

لاله عباسی
آرایه‌شناسی
فرمانرو: گیاهان
(طبقه‌بندی‌نشده): گیاهان گلدار
(طبقه‌بندی‌نشده): دولپه‌ای‌های نو
راسته: میخک‌سانان
تیره: گل‌کاغذیان
سرده: لاله عباسی
گونه: لاله عباسی
نام علمی
Mirabilis jalapa
لاله عباسی

مشخصات سیستماتیک

برگ:  برگهای گیاه سبزوبدون کرک وحاشیه برگ ها صاف می باشد به صورت متقابل ،بندرت متناوب ،نوک تیز و به طول 10-5 سانتیمتر می‌باشد.

ساقه: گیاهی چند ساله علفی یا بوته های چوبی ،با ساقه منشعب و  بالارونده

ریشه:گوشتی وبصورت غده ای ،ژوخه ای بوده ومحافظت می شود.

گل آذین: گل آذین خوشه مرکب یا دیهیم در محور برگها تشکیل می شوند. گلهای آن معطر و 5 لبه به قطر 2.5 تا 5 سانتی متر بوده. و در رنگهای قرمز، زرد، سفید، صورتی و به صورت یک رنگ یا چند رنگ مشاهده می شوند.

میوه: میوه منحصربه‌فردی به نام گل‌ میوه و دانه‌های گرده خیلی بزرگی (بزرگتر از ۱۰۰ میکرون) دارند.

پراکندگی در جهان: در اروپا،شمال و غرب آسیا،شمال آفریقاو جنوب آمریکا

پراکندگی در ایران : در اکثر مناطق ایران رویش دارد.[1]

موارد استفاده

از گل‌های لاله عباسی در رنگ‌آمیزی مواد غذایی استفاده می‌شود. برگ‌های آن نیز خوراکی است ولی فقط در مواقع اضطراری توصیه می‌شود. دانه‌های این گیاه سمی است.[2] از این گیاه برای زدودن آلودگی به فلزات سنگین استفاده شده است[3] .

منابع
  1. Ali Asghar Geraili (۲۰۱۹-۰۸-۰۲). «Mirabilis Jalapa - Systematic».
  2. "h2g2 - Four O'Clocks - Night Blooming Beauties". Bbc.co.uk. 2002-08-20. Retrieved 2012-07-31.
  3. Growth responses and cadmium accumulation of Mirabilis jalapa L. under interaction between cadmium and phosphorus. Yu Z and Zhou Q, J Hazard Mater. , 15 August 2009, volume 167, issues 1-3, pages 38-43, doi:10.1016/j.jhazmat.2008.12.082
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.