لطفالله بن مسعود
لطفالله بن مسعود (۷۶۱–۷۶۲ ق) دهمین امیر سربداران است[1] که به یاری حسن دامغانی و نصرالله باشتینی به قدرت رسید و مردم سبزوار، از رهبریاش استقبال کردند و به وی تبریک گفتند. پس از چندی میان لطفالله و حسن دامغانی اختلاف افتاد و دامغانی موفق شد لطفالله را دستگیر کند و در قلعه مستجردان به قتل برساند.[2]
پانویس
- «لطفالله سربداری». ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی. دریافتشده در ۱۱ فروردین ۱۴۰۰.
- حسین حسینیان مقدم، منصور داداش نژاد، حسین مرادی نسب و محمدرضا هدایت پناه زیر نظر دکتر سید احمدرضا خضری (۱۳۹۳). تاریخ تشیع ۲: دولتها، خاندانها و آثار علمی و فرهنگی شیعه. تهران: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه. صص. ۱۱۶. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۷۸۸-۳۷-۳.
منابع
- روضه الصفا، ج ۵.
- تذکره الشعرا.
جانشین: حیدر قصاب |
حاکم سربداران ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۱ میلادی |
حاکم پیشین: حسن دامغانی |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.