مارتین گراز
مارتین گراز (به آلمانی: Martin Grase) (۹ دسامبر ۱۸۸۷ – ۱۰ اکتبر ۱۹۶۴) یک نظامی آلمانی در دوره امپراتوری آلمان، جمهوری وایمار و رایش سوم بود که فرماندهی واحدهای مختلفی را در جنگ جهانی دوم بر عهده داشت.
مارتین گراز | |
|---|---|
| زاده | ۳ مهٔ ۱۸۹۱ شلوشاو، پادشاهی پروس، امپراتوری آلمان |
| درگذشته | ۳ اوت ۱۹۶۳ (۷۶ سال) فرایبورگ، آلمان غربی |
| وفاداری | .svg.png.webp){kind=small} امپراتوری آلمان (تا ۱۹۱۸) جمهوری وایمار (تا ۱۹۳۳).svg.png.webp){kind=small} رایش سوم |
| سال‌های خدمت | ۱۹۴۵ – ۱۹۰۹ |
| درجه | سپهبد (ژنرال پیاده‌نظام) |
| فرماندهی |
|
| جنگ‌ها و عملیات‌ها | جنگ جهانی اول جنگ جهانی دوم |
| نشان‌ها | صلیب شوالیه آهنین با برگ‌های بلوط |
سال‌های اولیه
مارتین گراز پس از گذراندن دوره آموزشی، ۲۴ ماه مارس سال ۱۹۰۹ میلادی به ارتش پادشاهی پروس پیوست و در تیپ ۳ گرندیر پروس شرقی (فریدریش کبیر) قرار گرفت. از ماه اکتبر سال ۱۹۰۹ تا ماه ژوئیه سال بعد در دانشکده نظامی آنکلام حضور یافت. با پایان این دوره به درجه ستوان دومی ارتقا یافت.
جنگ جهانی اول
با آغاز جنگ جهانی اول در ابتدا به عنوان فرمانده یک دسته وارد میدان‌ها نبرد در جبهه شرقی شد و سپس به فرماندهی یک گروهان تیربار رسید. پس از تجربه نبردهای متعدد در مناطق مختلف، گراز ۲۹ ماه مارس سال ۱۹۱۵[1] زخمی شد و به بیمارستان انتقال یافت. پس از بهبودی مجدداً به عنوان فرمانده یک واحد تیربار در لشکر نوزدهم به صحنه نبرد بازگشت. بیستم ماه اوت سال ۱۹۱۵ به تیپ ۳۷۴ پیاده‌نظام منتقل و در مقام فرماندهی یکی از گروهان‌های تیربار آن قرار گرفت. از ماه سپتامبر سال ۱۹۱۶ از او در وظایف ستادی استفاده گردید. او با همین تیپ به ادامه نبرد در جبهه شرقی پرداخت. پس از گذراندن یک دوره آموزشی در ویلنا، اوایل فوریه سال ۱۹۱۸ به عنوان افسر تشریفات وارد ستاد لشکر شانزدهم شد. به شکل همزمان از اول ماه ژوئیه همان سال فرمانده یک آتشبار در تیپ ۱ توپخانه صحرایی نیز بود. یازدهم اکتبر سال ۱۹۱۸ در جایگاه آجودان این لشکر قرار گرفت.
دوره میان‌دوجنگ
پس از پایان جنگ و امضای پیمان آتش‌بس، اواخر سال ۱۹۱۸ به تیپ ۴ گرندیر بازگردانده شد. از ماه ژانویه سال ۱۹۱۹ در ستاد سپاه ۱ به انجام وظیفه ادامه داد. بین ماه‌های ژوئن و اکتبر همان سال به عنوان فرمانده گروهان به تیپ پیشین خود که به صورت داوطلب در مناطق شرقی مستقر شده بود، بازگشت. با تشکیل رایشسور، از اول اکتبر سال ۱۹۲۰ میلادی به سمت آجودان گردان آموزش[1] تیپ ۲ پیاده‌نظام در آلنشتاین منصوب شد. ماه ژانویه سال ۱۹۲۳ به فرماندهی گروهان ۱۵ این تیپ رسید. با گذراندن دوره مربوط به جنگ‌افزار مین سه ماه آخر سال ۱۹۲۹ به فرماندهی گروهان ۱۳ مین منصوب گردید. در ادامه مجدداً در ستاد واحدهای مختلف از لشکر سوم و فرماندهی نظامی برلین فعالیت کرد.
جنگ جهانی دوم
پس از علنی شدن گسترش ارتش آلمان، سال ۱۹۳۵ به فرماندهی گردان سوم تیپ ۳۰ پیاده‌نظام نائل آمد. با طی دوره دیگری، گراز ششم اکتبر سال ۱۹۳۶ در جایگاه آجودان نخست سپاه ۱ نشست. ۲۲ اوت ۱۹۳۹، آجودان ارتش سوم شد و به همراه همین واحد در حمله به لهستان مشارکت نمود.[1] سوم اکتبر آجودان فرماندهی مرزبانی شمال و ۲۲ اکتبر سال ۱۹۳۹ میلادی آجودان ارتش شانزدهم گردید.[1] اول مارس ۱۹۴۰ به فرماندهی تیپ ۱ پیاده‌نظام منصوب شد و همراه واحد خود در نبردهای جبهه غربی و از ژوئن سال ۱۹۴۱ در قسمت شمالی جبهه شرقی حضور یافت.[1] ۱۳ ژانویه ۱۹۴۲ از فرماندهی این واحد کنار نهاده شده و به فهرست افسران ذخیره منتقل گشت.[1] تنها سه روز بعد به فرماندهی لشکر اول پیاده‌نظام منصوب گردید.[1] اول ژوئیه ۱۹۴۳ مجدداً از فرماندهی کنار نهاده شده و به فهرست افسران ذخیره منتقل شد[1] یک و نیم ماه بعد، در ۱۵ ماه اوت سال ۱۹۴۳ حکم فرماندهی سپاه ۱ به او اعطا گردید.[1] روز سال نو مقام او به فرماندهی سپاه ۲۶ تغییر یافت.[1] اواسط فوریه سال ۱۹۴۴ فرماندهی این سپاه را رها کرده و دوباره به فهرست افسران ذخیره منتقل شد[1]
پانزدهم ژوئیه (۱۸ ژوئیه[1]) سال ۱۹۴۴ به فرماندهی فرمانداری نظامی آلمان در بلژیک و شمال فرانسه رسید. ۱۵ سپتامبر همان سال مجدداً به فهرست افسران ذخیره بازگشت[1]
نشان‌ها
- صلیب آهنین درجه دو (۲۸ سپتامبر ۱۹۱۴) و یک (۶ دسامبر ۱۹۱۶)
- گیره صلب آهنین درجه دو (۲۴ سپتامبر ۱۹۳۹) و یک (۵ ژوئیه ۱۹۴۰)
- صلیب شوالیه آهنین با برگ‌های بلوط:
- صلیب شوالیه آهنین: ۱۸ اکتبر ۱۹۴۱
- برگ‌های بلوط: ۲۳ مه ۱۹۴۳
مناصب
| مناصب نظامی | ||
|---|---|---|
| پیشین: سرلشکر فیلیپ کلفل |
فرمانده لشکر اول پیاده‌نظام ۱۶ ژانویه ۱۹۴۲ – ۱ ژوئیه ۱۹۴۳ |
پسین: سرلشکر ارنست-آنتون فون کروسیک |
| پیشین: سپهبد اتو وولر |
فرمانده سپاه ۱ ۱۵ اوت ۱۹۴۳ – ۳۱ دسامبر ۱۹۴۳ |
پسین: سپهبد کارل هیلپرت |
| پیشین: سپهبد کارل هیلپرت |
فرمانده سپاه ۲۶ ۱ ژانویه ۱۹۴۴ – ۱۵ فوریه ۱۹۴۴ |
پسین: سپهبد آنتون گراسر |