ماهیچه میان‌دنده درونی
ماهیچه‌های میان‌دنده درونی از لبه‌های سطح داخلی دنده‌های قفسه سینه و همچنین از غضروف دنده (به انگلیسی: Costal cartilage) که در اصل از اجزای ستون مانند غضروف شفاف (به انگلیسی: hyaline cartilage) می‌باشد گسترش یافته و به قسمتی پایین‌تر از دنده بالایی متصل می‌شوند. در هر طرف از قفسهٔ سینه ۱۱ عدد ماهیچه میان‌دنده درونی وجود دارد. ماهیچه میان‌دنده توسط اعصاب میان‌دنده تنظیم می‌شوند و توسط سرخرگ‌ها و سیاهرگ‌های میان‌دنده نگهداری و ابقا می‌شوند.
هنگام تنفس
هنگام دم
ماهیچه میان‌دنده درونی شل می‌شود.
در دم به دلیل گسترش حجم درونی قفسه سینه و کم بودن غلظت هوا و اجزای آن مانند اکسیژن، هوا ی بیرون ششها توسط واپخش به درون ششها وارد می‌شود.
هنگام بازدم
ماهیچه میان‌دنده درونی به سمت درون و پایین منقبض می‌شود و قفسهٔ سینه را نیز در همین جهات حرکت می‌دهد که منجر به کوچک شدن فضای درونی قفسه سینه می‌شود.
در بازدم به دلیل کوچک شدن حجم درونی قفسه سینه و زیاد بودن غلظت هوا و اجزای آن مانند دی اکسید کربن، هوا ی درونی ششها توسط پخش مولکولی به بیرون ششها منتقل می‌شود.
جستارهای وابسته
منابع
- این مقاله در بردارندهٔ بخش‌هایی از صفحه page 403 چاپ ۲۰ام آناتومی گری (۱۹۱۸) است که در مالکیت عمومی قرار دارد.
