ماهی‌گیری

ماهیگیری به شکار ماهی از آب با قلاب، تور یا هر ابزار دیگری می‌گویند. به کسی که ماهی می‌گیرد، ماهیگیر می‌گویند.

یک ماهیگیر برمه‌ای در دریاچهٔ اینله.
نگاره‌ای از دو زن ماهیگیر اهل نپال، در حال گذر از مزارع گندم.
به توری که این زنان بر روی دوش‌شان حمل می‌کنند، «تور بالابر اهرمی» گفته می‌شود.
ماهیگیران در بندر کوچی هندوستان

انواع ماهیگیری

ماهیگیری در غروب آفتاب در پاپوآ گینه نو.

ماهیگیری به دو دسته کلی ماهیگیری تجاری و ماهیگیری تفریحی تقسیم می‌شود. ماهیگیری تجاری به دو صورت سنتی (غیرصنعتی) و صنعتی انجام می‌شود. ماهیگیری تفریحی به دو روش ماهیگیری ورزشی و ماهیگیری غیر ورزشی (سنتی) انجام می‌شود.

ماهیگیری تجاری

ماهیگیری‌ای که به منظور تأمین درآمد از طریق فروش مستقیم ماهی، تولید فرآورده‌های دریایی یا تأمین مواد اولیه صنایع مرتبط انجام می‌شود ماهیگیری تجاری نام دارد. در این روش ماهیگیری در مقیاس وسیع اما با توجه به محدودیت‌های روش و قوانین انجام می‌گیرد.

  • ماهیگیری سنتی

در روش سنتی معمولاً از تور برای صید ماهی استفاده می‌شود. یکی از این روش‌ها نصب تورهای عمودی به صورت ثابت در طول خط ساحلی است که با استفاده از جزر و مد آب دریا باعث گیرافتادن ماهی در تور می‌شود. روش دیگر استفاده از تورهای بزرگ در سطح یا کف دریاست. این تورها ممکن است در یک ناحیه دریا پهن شده یا توسط کشتی در مسیر مشخصی کشیده شود.

  • ماهیگیری صنعتی

ماهیگیری صنعتی به وسیله روش‌های نوین مانند استفاده از رادار، سونار، تصاویر ماهواره‌ای و تجهیزات پیشرفته مکانیکی مانند تورهای هدایت شونده، جرثقیل‌های بزرگ و دستگاه‌های مکش انجام می‌گیرد.
بسیاری بر این عقیده‌اند که این روش ماهیگیری برای محیط زیست و تنوع موجودات آبزی بسیار زیان بار است. اما در مقابل عده‌ای معتقدند که این روش یکی از راه‌های جلوگیری از کمبود غذا در بسیاری از کشورهای فقیر و در حال توسعه و همچنین مناسبترین روش برای جایگزینی محصولات دریایی به جای گوشت قرمز در رژیم غذایی انسان هاست.

ماهیگیری تفریحی

ماهیگیری تفریحی به منظور سرگرمی، ورزش، کسب لذت، زندگی در طبیعت و ... انجام می‌گیرد.

این نوع ماهیگیری را می‌توان تمرینی برای صبر نیز دانست.

  • ماهیگیری ورزشی

در این روش که طی دهه‌های گذشته در اکثر نقاط دنیا توسط ماهیگیران شناخته شده‌است، بر خلاف ماهیگیری تفریحی سنتی دیگر ماهیگیری بر مبنای نصب نوع خاصی از طعمه و انتظار نیست. بلکه از روش‌های واکنشی ماهی به طعمه یا شکار در حالت طبیعی استفاده می‌شود. از نمونه‌های این روش می‌توان به صید با لانسه، پشه، لور، قاشقک، ماهیگیری با نیزه و طعمه زنده اشاره کرد. ماهیگیری تفریحی و ورزشی به عنوان ورزش بسیار شاداب در تمام دنیا رایج است و هر ماهی صید خاص خود را دارد.

شایان ذکر است ماهیگیری تا سال ۱۹۸۴ یکی از رشته‌های المپیک بود که پس از شکار یکی از شرکت کنندگان توسط کوسه از این مسابقات کنار گذاشته شد.

روش‌های ماهیگیری آسیب‌رسان به محیط زیست

ماهیگیری با برق
ماهیگیری با انفجار
ماهیگیری با سم یا مواد شیمیایی
ماهیگیری با تورهای عرضی رودخانه‌ای

تور پرورش ماهی

به تازگی تورهای قفس پرورش ماهی دارای خاصیت آنتی‌فولینگ به منظور کاهش چسبندگی موجودات دریایی به تورها است و از طناب‌هایی در طراحی آن استفاده شده‌است که استحکام بالایی داشته و ازدیاد طول آن‌ها محدود است. در طراحی این تورها، مشخصات مدنظر استاندارد NS9415 کشور نروژ در دستور کار قرار گرفته و ویژگی‌های تور تولید شده، مطابق این استاندارد مورد قبول در سطح بین‌الملل، می‌باشد.[1]

منابع

  1. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ اوت ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۹ اوت ۲۰۱۶.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ماهی‌گیری موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.