مجمع‌القوانین اورشلیم

محکمه اورشلیم (به انگلیسی: Assizes of Jerusalem)، مجموعهٔ از متون حقوقی و قانونی به زبان فرانسوی قدیم که از دربارهای پادشاهان اورشلیم و قبرس در فاصله زمانی اواخر قرن ۱۲ تا نیمه قرن ۱۳ میلادی به وجود آمده‌است. به عبارت دیگر، این اثر مشتمل بر قوانین خاص اورشلیم و قبرس است که از نیمه قرن ۱۲ میلادی در دادگاه‌های آنها اجرا می‌شدند. مجمع‌القوانین اورشلیم، شامل تعدادی آثار متنوع و مختلفی است که عبارتند از:[1]

  1. کتاب قانون ژان آویانا (جان ابلین)[persian-alpha 1]
  2. کتاب قانون جفری لی تور[persian-alpha 2]
  3. کتاب قانون جیمز ابلین[persian-alpha 3]
  4. کتاب قانون فیلیپ ناوارایی[persian-alpha 4]

همچنین شامل متون دیگری همچون:[2]

  1. کلید مجمع‌القوانین[persian-alpha 5]
  2. کتاب قانون شفاهی[persian-alpha 6]
  3. کتاب قانون اقام دعوا[persian-alpha 7]
  4. کتاب قانون[persian-alpha 8]
  5. مجمع‌القوانین محکمه تجار اورشلیم[persian-alpha 9]

همه این نوشته‌ها، آثاری مستقل اما بدون هیچ مؤلف و پدیدآورنده مشخص هستند که به‌تدریج به صورت یک مجموعه و با نام مجمع‌القوانین اورشلیم درآمدند. بنابر نظر موریس گرند کلود ــ از محققان فرانسوی معاصر که در زمینه متون و منابع حقوقی و قوانین اساسی صلیبیون پژوهش کرده‌است ــ عنوان مزبور گمرا کننده است؛ زیرا تنها بر پیدایش یک مجموعه از قوانین دلالت دارد. بر اساس گزارش‌ها، شماری از قوانین در زمان حکومت گادفری بوین ثبت شده‌اند، همچنان که جان ابلینی نیز در کتاب قانون خویش، این موضوع را خاطر نشان کرده‌است.[3]

در واقع نخستین قوانین به‌طور حتم در زمان، جانشینان گادفری تألیف و گردآوری شده بودند. قوانین مزبور تصویر دولت صلیبی را ترسیم می‌کنند که زمان اسکان مهاجران لاتین در شرق و از حدود سال ۱۱۰۰ میلادی به بعد ایجاد گردید و به صورت فئودالیزم محض اداره می‌شد و قوانین فئودالی در آن اعمال و اجرا می‌گردید. به احتمال زیاد آنها در طول سال‌ها بر روی دفترهایی از کاغذهای پوستی نگاشته شده و در کلیسای ضریح به امانت گذاشته شده‌اند. گفتنی است که این مجموعه قونین پس از نبرد حطین در سال ۱۱۸۷ از بین رفت.[4]

حدود ۳۰ نسخه خطی نسبتاً کامل از این اثر موجود است که تاریخ تدوین برخی زودتر و برخی دیرتر بوده و در کتابخانه‌های مختلف پراکنده شده‌اند. آیت متون حقوقی بسیار اهمیت دارند زیرا الهام‌بخش تألیف قوانین دیگر در سرزمین‌های انطاکیه، کلیکیه و یونان شدند. همچنین همزمان به زبان‌های یونانی و ایتالیایی ترجمه شده بودند. همچنین مجمع‌القوانین شاهد مهمی از قوانین و آداب و رسوم سرزمین‌های آن سوی دریا و منبع اطلاعات گران‌بهایی از عملکرد نهادها و سازمان‌ها در حکومت شرق لاتین است.[5]

یادداشت‌ها

  1. Lirre of John of Jaffa
  2. Lirre of Geoffrey Le Tor
  3. Lirre of James of Ibelin
  4. Lirre of Philip of Novara
  5. Clef des Assies
  6. The Livre au Roi
  7. Livre du pledeant
  8. the livre du plaidour
  9. Assies des Bourgeois de Jerusalem

پانویس

منابع

  • Edbury، Peter W. (۱۹۹۵). Law and Custom in the Latin East. Mediteranean Historica.
  • Recueil des historians des croisades: Lois, vol. 1 (at Google Books)
  • Recueil des historians des croisades: Lois, vol. 2 (at Google Books)

برای مطالعه بیشتر

  • M. Le Comte Beugnot, ed., Livre de Philippe de Navarre. Recueil des Historiens des Croisades. Lois, tome premier. Paris: Académie Royal des Inscriptions et Belles-Lettres, 1841.
  • M. Le Comte Beugnot, ed., Livre des Assises de la Cour des Bourgeois. Recueil des Historiens des Croisades: Lois, tome deuxième. Paris: Académie Royal des Inscriptions et Belles-Lettres, 1843.
  • Nicholas Coureas, trans., The Assizes of the Lusignan Kingdom of Cyprus. Nicosia: Cyprus Research Centre, 2002.
  • Philip of Novara, Le Livre de forme de plait, ed. and trans. Peter W. Edbury. Nicosia: Cyprus Research Centre, 2009.
  • John of Ibelin, Le Livre des Assises, ed. Peter W. Edbury. Leiden: Brill, 2003.
  • Peter W. Edbury, "Law and Custom in the Latin East: Les Letres dou Sepulcre," Mediterranean Historical Review 10 (1995).
  • Peter W. Edbury, "Feudal Obligation in the Latin East," Byzantion 47 (1977).
  • Peter W. Edbury, John of Ibelin and the Kingdom of Jerusalem. Woodbridge, Suffolk: The Boydell Press, 1997.
  • Maurice Grandclaude, "Liste des assises remontant au premier royaume de Jérusalem (1099-1187)," in Mélanges Paul Fournier. Paris: Société d'Histoire du Droit, 1929.
  • Myriam Greilsammer, ed., Le Livre au Roi. Paris: Académie des Inscriptions et Belles-Lettres, 1995.
  • Joshua Prawer, Crusader Institutions. Oxford: Clarendon Press, 1980.
  • Reinhold Röhricht, ed., Regesta Regni Hierosolymitani (MXCVII-MCCXCI), with Additamentum. New York: 1893-1904.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.