محمد جزولی

محمد جزولی صوفی و فقیه قرن نهم بوده است. .[1] شاخه جزولیه، از طریقت شاذلیه، به او منسوب است.

جزولی در لغت‌نامه دهخدا

[ ] (اِخ ) شیخ محمدبن سلیمان بن ابی بکر مکنی به ابوعبداﷲ. وی از مشاهیر علما و بزرگان حسنی بود. او راست کتابی مشهور بنام : دلائل الخیرات و شوارق الانوار فی الصلاة علی النبی المختار. (از ریحانة الادب ) (از قاموس الاعلام ترکی ). در معجم المطبوعات سلسله نسب وی بکمال تر بدین صورت آمده : محمدبن عبدالرحمان بن ابی بکرسلیمان سملالی از سادات حسنی بود. همچنین اضافه می کند که صاحب ترجمه مردی فقیه بود و در تصوف تألیفاتی داشت . برخی در حق او گفته اند: وی نخبه ٔ دهر و وحید عصر خود بشمار می رفت . او شریعت را که در غرب رو به نیستی مینهاد زنده کرد و نور حقیقت را که رو به خاموشی بود چون خورشید نورانی کرد. (از معجم المطبوعات ). .[2]

آثار

• دلایل الخیرات
• حزب الفلاح ، دعایی که چند نسخه خطی از آن موجود است
• حزب الجزولی ، نیز معروف به حزب سُبحان الدائم لایزول ، که به زبان بومی و محلی مراکش نوشته شده است

منابع

1. «جزولی محمد - دانشنامه جهان اسلام».
2. «معنی جزولی».