مختصات تالیراک
مختصات تالیراک (انگلیسی: Talairach coordinates) که با عنوانِ فضای تالیراک هم شناخته می‌شود، یک دستگاه مختصات سه‌بعدی (یا به عبارت ساده‌تر یک اطلس) از مغز انسان است که برای نگاشت مغزی و تعیین مکان ساختارهای گوناگون مغز، فارغ از اندازه و شکل کلی مغز در افراد گوناگون بکار می‌رود.
نمای ساژیتال از «ناحیهٔ سینگولیت» مغز که بر روی آن، مختصات تالیراک و نشانگرهای استانداردش انداخته شده است.
این دستگاه مختصات نخستین بار توسط جراح فرانسوی مغزواعصاب «ژان تالیراک» ابداع شد و همچنان از آن در تصویربرداری‌های عملکردی مغز برای تعیین محل دقیقِ نقاط فعال‌شده در مغز کاربرد دارد.[1]
البته روش‌های دیگری همچون «دستگاه مختصات ام‌اِن‌آی» که توسط «بیمارستان و انیستیتوی بیماری‌های اعصاب مونترآل» ابداع شده، امروزه برای استریوتاکسی و روش‌های تشخیصی مشابه، جایگزین شده است.[2]
منابع
- Handbook of Medical Imaging: Processing and Analysis Management. Academic Press. 9 October 2000. p. 565. ISBN 978-0-08-053310-0.
- Russell A. Poldrack; Jeanette A. Mumford; Thomas E. Nichols (22 August 2011). Handbook of Functional MRI Data Analysis. Cambridge University Press. p. 17. ISBN 978-1-139-49836-4.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Talairach coordinates». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۷.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.