مدل-نما-کنترل‌گر

در مهندسی نرم‌افزار، مدل-نما-کنترل‌گر یا ام‌وی‌سی (Model–view–controller - MVC) به یک الگوی معماری نرم‌افزار گفته می‌شود.

معماری مدل-نما-کنترل‌گر

الگوی ساختاری ام‌وی‌سی به جداسازی داده‌های کاربرد[1] (از جملهٔ محتویات بخش مدل[2]) از مؤلفه‌های ارائه شده به‌صورت گرافیکی (بخش نما[3]) و منطق مربوط به پردازش ورودی‌ها (بخش کنترل‌گر[4]) اقدام می‌نماید.[5]

هدف الگوی ساختاری ام‌وی‌سی صرفاً یکپارچگی در ساختار نرم‌افزار است و به کمک آن بدست‌گیری نرم‌افزار در راستای مدیریت و گسترش به سادگی انجام می‌گیرد.

تاریخچه

در یکی از بینش‌های ابتدایی در ابتدای گسترش و پیشرفت واسط گرافیکی کاربر MVC به عنوان یکی از راه حل‌ها و بکارگیری ساختار نرم‌افزاری به عنوان یک وظیفه انتخاب شد. Trygve Reenskaug در حین ملاقات زروکس (مرکز تحقیقاتی پالو التو) در 1970 , MVC را در Smalltalk-76 معرفی کرد. در سال 1980 جیم اتوف و چند نفر دیگر یک ورژن از MVC را برای کتابخانه ی کلاس Smalltalk-80 معرفی کردند و بعداً در سال 1988 در جورنال ابجکت تکنولوژی MVC را به عنوان یک مفهوم کلی معرفی کرد. MVC به‌طور پیوسته در حال پیشرفت بوده و موضوع‌های گوناگونی مانند hierarchical model-view-controller(JMVC) و model-view-adapter(MVA) و model-view-presenter(MVP) و model-view-viewmodel(MVVM) و MVCهای تطبیق داده شده ی دیگری را در موضوع‌های مختلف ایجاد کرده. استفاده از MVC در وب اپلیکیشن‌ها بعد از معرفی وب ابجکت‌ها ی apple که در واقع با Objective-C که عمدتاً از Smalltalk گرفته شده بود نوشته شده بود در سال 1996 به صورت انفجاری افزایش یافت و به قوی تر شدن اصول MVCکمک کرد. بعداً روند MVC توسط پیشرفت دهنده‌های جاوا معروف شد وقتی وب ابجکت‌ها به جاوا مربوط شدند . فریم وورک‌های بعدی جاوا مانند Spring(در اکتبر 2002 منتشر شد) رابطه ی جوا و MVC را قوی تر کرد. معرفی فریم وورک‌ها Django (ژوئیه 2005 برای پایتون) و Rails (دسامبر 2005 برای روبی) هر دو تأکید روی نظم دادن سریع داشتند و شهرت MVC را در خارج از محیط سنتی افزایش داد. در حال حاضر MVC framework ها سهم بزرگی از بازار را که مرتبط با non MVC Tollkit هست را دارد.

مرور کلی

گرچه‌ام‌وی‌سی گونه‌های بسیار دارد، کنترل جریان عموماً به صورت زیر است:

  1. کاربر به نوعی با میانجی کاربردی در اندر کنش است (برای مثال با فشردن دکمه ماوس).
  2. کنترل گر رویداد وارده از میانجی کاربردی را معمولاً از طریق یک کنترل گر رویداد ثبت شده یا callback کنترل می‌کند و رویداد را به یک عمل مناسب کاربری قابل فهم برای مدل تبدیل می‌کند.
  3. کنترل گر، مدل عمل کاربری را اعلام می‌کند که احتمال دارد منجر به تغییری در وضعیت مدل شود. (برای مثال کنترل گر، سبد خرید کاربر را به روز می رساند).
  4. یک نما، از مدل به منظور تولید یک واسط کاربری مناسب پرس و جو می‌کند. نما داده خودش را از مدل می‌گیرد. در برخی پیاده سازی‌ها کنترل گر ممکن است دستورالعملی عمومی به نما بدهد تا خودش را بارگذاری کند. در سایر پیاده سازی‌ها نما به‌طور خودکار توسط مدل از تغییرات در ناظر وضعیت مطلع می‌شود که نیازمند به روزرسانی صفحه است.
  5. واسط کاربری منتظر کنش کاربردی بیشتری می ماند که چرخه کنترل جریان را از نو آغاز می‌کند.

بعضی از پیاده سازی‌ها مانند فرم‌های کنسرسیوم وب جهان‌شمول از مفهوم نمودار وابستگی نیز برای خودکار کردن نماها زمان تغییر مدل استفاده می‌کنند.

هدف ام‌وی‌سی -با جداسازی مدل و نما- کاهش پیچیدگی طراحی الگوریتم و افزایش نرمی و نگهداشت‌پذیری کد مبدأ است. همچنین ام‌وی‌سی برای ساده‌سازی طراحی سیستم‌های خودرای و خودمدیریتی استفاده می‌شود.

توضیحات

مانند بقیه ی معماری نرم‌افزارها MVC راه حل اصلی یک مشکل است در حالی که می‌تواند خود را با هر سیستمی وفق دهد. معماری MVC با یک شرح سنتی به صورت زیر است: اجزا: مدل :قسمت اصلی و مرکزی است که رفتار اپلیکیشن را در قالب problem domain (مشکل دامنه) اظهار می‌کند و از واسط کاربری مستقل است و به‌طور مستقیم داده و منطق وقوانین اپلیکیشن را مدیریت میکند. دید (view) : دید می‌تواند هر نمایشی از خروجی اطلاعات باشد مثل یک چارت یا دیاگرام. چند دید برای اطلاعات یکسان ممکن است برای مثال یک بار چارت برای مدیر و یک تولبار برای حسابداران. کنترلر: کنترلر ورودی‌ها را میپذیرد و برای مدل یا دید به فرمان تبدیل میکند. بر هم کنش: به علاوه برای تقسیم اپلیکیشن به سه قسمت ,طراحی مدل و دید و کنترلر برهم کنش بین ان‌ها را مشخص میکند. یک مدل(model ) داده ی باز یابی شده از دستور کنترلر و نمایش داده شده در دید را ذخیره میکند. یک دید(view) بر اساس تغییر در مدل خروجی را به کاربر می‌دهد. یک کنترلر می‌تواند با فرستادن دستور به مدل وضعیت مدل را ارتقا دهد(تغییر یک داکیومنت) .همچنین می‌تواند فرمان‌ها را به دیدهای مرتبط بفرستد تا حضور دید را د مدل تغییر دهد.

فایده‌ها و زیان‌ها

فایده‌های MVC:

1-قابلیت پیشرفت دادن هم‌زمان : یعنی هم‌زمان چند نفر میتوانند روی مدل و کنترلر و دیدها یا همان view کار کنند.

2- برخورد بالا : یعنی گروه بندی به صورتی انجام شده که قسمت‌های مرتبط با یکدیگر گروه بندی شده‌اند.

3- جفت شدن محدود : یعنی مدل‌ها و کنترلرها با یکدیگر ارتباط و وابستگی کمی دارند و این یک مزیت است.

4-سهولت تغییر: چون اشتراک و برخورد میان قسمت‌های مختلف کم است امکان تغییر دادن قسمت‌های مختلف آسان است.

5-چند دید مختلف برای یک مدل : مدل‌ها میتوانند چندین مدل داشته باشند.

مضرات MVC:

1-هدایت یا دنبال کردن کد: هدایت یا دنبال کردن فریم وورک می‌تواند پیچیده باشد زیرا به این نیاز است که کاربر خود را با ضوابط و معیارهای ساختاری MVC وفق دهد.

2-سازگاری چند ساختاری : خصوصیت چند ساختاری بودن باعث پراکندگی و ناسازگاری میان اجزا می‌شود بنا بر ای نیاز است که کسانی که آن را پیشرفت می‌دهند سازگاری و هماهنگی میان اجزا حفظ شود.

3-کسانی که از MVC استفاده می‌کنند باید در چند زمینه ی تکنولوژی مهارت داشته باشند.

منابع
  1. Application
  2. Model
  3. View
  4. Controller
  5. اینترنت و وب جهان‌شمول: چگونه آن‌را برنامه‌نویسی کنیم ص. ۹۶۴

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.