مدل جذب لانگمویر

مدل جذب لانگمویر (به انگلیسی: Langmuir adsorption model) یکی از مدل‌های فیزیکی ایزوترم جذب است که فرضیات آن منجر به ایزوترم جذب لانگمویر می‌شود. مهم‌ترین فرضیات اساسی این مدل را می‌توان به صورت زیر بیان کرد:[1]

  • جذب مستقل از کسر پوششی است؛ و تمام مکان‌های جذب با یکدیگر هم‌ارز هستند.
  • هر مکان جذب تنها یک گونه را می‌تواند جذب کند.
  • جذب به صورت تک‌لایه انجام می‌شود.

واکنش‌های جذبی که از این مدل پیروی کنند، واکنش جذب ایده‌آل نامیده می‌شوند.[2]

منابع
  1. M. Albert Vannice, Kinetics of Catalytic Reactions, Springer Science+Business Media, Inc. , United States of America, 2005, p91. ISBN 0-387-24649-5
  2. International Union of Pure and Applied Chemistry (IUPAC), Physical Chemistry Division: Commission on Colloid and Surface Chemistry, Manual of Symbols and Terminology for Physicochemical Quantities and Units - Appendix II. Definitions, Terminology and Symbols in Colloid and Surface Chemistry. Part II: Heterogeneous Catalysis, Pure and Applied Chemistry, Vol. 46 (1976), pp. 71—90. doi:10.1351/pac197646010071
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.