مدیریت استراتژیک منابع انسانی

مدیریت استراتژیک منابع انسانی روندی است که طی آن نیازهای فعلی و آیندهٔ منابع انسانی برای رسیدن یک سازمان به اهدافش تعیین می‌گردد. به برنامه‌ریزی منابع انسانی باید به عنوان حلقهٔ پیوند بین مدیریت منابع انسانی و اهداف کلی یک سازمان نگریسته شود. پیر شدن جمعیت کارکنان در بیشتر کشورهای غربی و تقاضای روزافزون برای کارکنان زبده در کشورهای در حال توسعه نیز حاکی از اهمیت برنامه‌ریزی بهینهٔ منابع انسانی است.

بنابر تعریف بولا و اسکات، برنامه‌ریزی منابع انسانی «روندی است که در طی آن نیازهای منابع انسانی یک سازمان مشخص شده و برای رفع این نیازهای برنامهٔ قابل قبولی ریخته شود.»[1] رایلی این فرایند را به عنوان «تلاش‌های یک سازمان برای برآورد کردن تقاضاهی نیروی کار و ارزیابی اندازه، نوع، و منابع عرضه‌ای که این تقاضا را رفع کند» تعریف می‌کند.[2]

برنامه‌ریزی مدیریت منابع انسانی شامل ایجاد یک برند برای کارفرما، استراتژی ابقا، استراتژی انعطاف‌پذیری، استراتژی مدیریت استعدادها و استراتژی انتخاب است. همچنین مدیریت استراتژیک منابع انسانی مبتنی بر سه فرض است؛

  • اول اینکه سرمایه انسانی منبع عمده مزیت رقابتی است؛
  • دوم اینکه این کارکنان هستند که طرح‌های استراتژیک را به اجرا درمی‌آورند،
  • و سوم اینکه برای تعیین مقصد سازمان و نحوه رسیدن به آن بایستی رویکردی سیستماتیک در پیش گرفته شود.[3]

رویکردهای متفاوت به مدیریت استراتژیک منابع انسانی

مراحل اجرا

۳- تجزیه و تحلیل فاصله
اطلاعات بیشتر: تجزیه و تحلیل فاصله

منابع
  1. Bulla, D N and Scott, P M (1994) Manpower requirements forecasting: a case example, in Human Resource Forecasting and Modelling, ed D Ward, T P Bechet and R Tripp, Human Resource Planning Society, New York
  2. Reilly, P. , (2003). Guide to Workforce Planning in Local Authorities, Employers Organization for Local Government, London.
  3. پدیده تبار، مبدع نسل نوینی از آموزش (۲۰۱۷-۱۰-۰۹). «مفهوم و فرایند مدیریت استراتژیک منابع انسانی». پدیده تبار، مبدع نسل نوینی از آموزش. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۱۰-۰۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.