مرسیا

مرسیا (انگلیسی باستان: Miercna rīce‎) یکی از پادشاهی‌های آنگلو-ساکسون بود. نام مرسیا در زبان انگلیسی باستان Mierce یا Myrce به معنی «مرز مردم» می‌باشد.

پادشاهی مرسیا Miercna rīce Merciorum regnum مرسیا
۵۲۷–۹۱۸
پرچم
The Kingdom of Mercia (thick line) and the kingdom's extent during the Mercian Supremacy (green shading)
وضعیت	سلطنت
پایتخت	تم‌وورث، استافوردشایر
زبان(های) رایج	زبان انگلیسی باستان، زبان لاتین
دین(ها)	پگانیسم، مسیحیت
حکومت	Absolute monarchy
شاه
• ۵۲۷–?	آیسل (اولین)
• c. ۶۲۶–۶۵۵	پندای مرسیا
• ۷۱۶–۷۵۷	ایتل‌بولد
• ۷۵۷–۷۹۶	اوفا
• c. ۸۸۱–۹۱۱	اتل‌رد
• ۹۱۸	Ælfwynn (last)
قوه مقننه	ویزنگاموت
دوره تاریخی	Heptarchy
• بنیان‌گذاری	۵۲۷
• فروپاشی	۹۱۸
پیشین پسین امپراتوری روم Hwicce لیندسی وسکس
امروز بخشی از	بریتانیا ∟ میدلند غربی ∟ میدلند شرقی ∟ شرق انگلستان ∟ لندن بزرگ ∟ بخش‌های از شمال جنوب شرقی انگلستان (شامل آکسفوردشر و باکینگهام‌شر) ∟ چشایر

این پادشاهی در محور دره رودخانه ترنت و انشعابات آن، یعنی منطقه‌ای که در حال حاضر به عنوان میدلندز انگلستان شناخته می‌شود، وجود داشته.[1] پایتخت این پادشاهی در شهر تموورث بود.

برترین حاکم مرسیا اوفا نام داشت. وی تعیین مرز بین مرسیا و پادشاهی ولز را انجام داد و عصر طلایی مرسیا را شکل داد. نیکلاس بروکس معتقدست که «تا پیش از قرن نهم مرسیا مقاومترین حکومت آنگلوساکسون بوده»؛[2] و برخی از مورخان مانند سر فرانک استنتون باور دارند که در دوران اوفا انگلستان به وحدت رسید و تمام مناطق تحت امر مرسیا بود.[3]

دین

مرسیا در ابتدا یک حکومت مشرک و پگانیست بود، اما پادشاه پیدا در حدود سال ۶۵۶ میلادی مسیحیت را به صورت پایدار تبدیل به دین رسمی کشور کرد. در اواخر قرن هفتم اسقف‌نشین مرسیا تأسیس شد و در سال ۶۵۶ بود که اولین اسقف اعزامی در مرسیا مستقر گشت و قلمرو دینی مرسیا چندین بار دست‌خوش تغییراتی گشت.

منابع

1. Roach & Hartman, eds. (1997) English Pronouncing Dictionary, 15th edition.
2. Brooks, N. (1989). "The formation of the Mercian kingdom". In Steven Bassett. The Origins of Anglo-Saxon Kingdoms. Leicester. p.159
3. Stenton, F. M. (1970). "The Supremacy of the Mercian kings". In D. M. Stenton. Preparatory to Anglo-Saxon England. Oxford. pp. 48–66.