دین رسمی
دین حکومتی یا دین رسمی نهاد دینی یا باوری است که رسماً مورد حمایت یک حکومت است. کشورهای دارای دین رسمی، گرچه سکولار نیستند، الزاماً حاکمیتی دینی نیز نیستند.
مذهب بر پایه کشور |
---|
آمریکای شمالی
آمریکای جنوبی
اروپا
آفریقا
اقیانوسیه
|
لفظ دین حکومتی از نظر تاریخی با کلیسای حکومتی امپراطوری روم مرتبط بوده و گاهی برای اشاره به یک شاخه ملی امروزی مسیحیت به کار میرود.
دینهای رسمی مؤسسات رسمی یا مورد تأیید دولت یک دین هستند ولی الزاماً حکومت زیر کنترل آنها نیست (مانند تئوکراسی) یا نهاد دینی مورد تأیید دولت الزاماً تحت کنترل آن نیست.
حکومتهای دینی
بودیسم
یکی از دینهای دارمایی با ۵۰۰ میلیون پیرو در سراسر جهان است. این دین برپایه فلسفهای مبتنی بر آموزههای سیدارتا گوتاما که در حدود ۵۶۶ (پیش از میلاد) تا ۴۸۶ (پیش از میلاد) میزیسته، است. آیین بودا به تدریج از هندوستان به سراسر آسیا، آسیای میانه، تبت، سریلانکا، یمن، آسیای جنوب شرقی و نیز کشورهای خاور دور مانند چین، مغولستان، کره و ژاپن راه یافت.
در حال حاضر فقط کشورهای سریلانکا، بوتان و کامبوج یک حکومت دینی بر اساس آیین بودایی هستند.
پرجمعیتترین کشور دارای بودیست، چین است که داری حکومت سکولار است.
مسیحیت
مسیحیت یک آیین ابراهیمی و یکتاپرستی است که بر اساس زندگی عیسی مسیح و آموزههای وی استوار است. این دین با جمعیت تقریبی ۲٫۵ میلیارد نفر، بیشترین پیرو را در سرتاسر جهان دارد.
در حال حاضر فقط کشورهای واتیکان، یونان، انگلستان، نروژ، دانمارک، جزایر فارو، گرینلند، ایسلند، مالت، لوکزامبورگ، لیختن اشتاین، کاستاریکا و زامبیا یک حکومت دینی بر اساس آیین مسیحیت هستند.
پرجمعیتترین کشور دارای مسیحی، ایالات متحده است که داری حکومت سکولار است.[1]
اسلام
اسلام دینی آفرینشگرا، یکتاپرستانه و ابراهیمی است. به پیروان اسلام «مسلمان» میگویند. هماکنون اسلام از نظر پیروان عقیدتی از دید شمار رسمی با ۱.۸ میلیارد نفر پیروان، بعداز جمعیت بیخدایان و قبل از مسیحیان در جایگاه دوم در جهان جای دارد.
در حال حاضر اکثر کشورهای دارای بیشترین جمعیت مسلمان، با حاکمیت دینی اداره میشوند. کشورهای پاکستان، افغانستان؛ خاورمیانه و صحرای آفریقا، سومالی، بنگلادش و مالزی. اکثر کشورهای جهان اسلام آمار پایینی در مردمسالاری و آمار بالایی در استبداد، تمامیتخواهی، یکّهسالاری و خودکامگی دارند.[2][3][4][5][6][7]
پرجمعیتترین کشور دارای مسلمان، اندونزی است که داری حکومت سکولار است.
سکولاریسم و حکومت دینی
اکثر کشورهای جهان سکولار هستند و از رشد اقتصادی بالاتری نسبت به کشورهای دینی دارند.[8]
جستارهای وابسته
- دین مدنی
- جدایی دین از سیاست
- آزادی ادیان
- وضعیت آزادی ادیان بر پایه کشور
- مدارا
- دولت سکولار
- دین سکولار
منابع
- "Which countries have the 10 largest Christian and Muslim Populations?". Pewresearch.org. Retrieved 2019-10-26.
- Cochran, Judith (2018-11-05). "Democracy in the Middle East: The Educational Battle". Public Management and Administration. doi:10.5772/intechopen.77581.
- Deconstructed (۲۰۱۹-۰۲-۱۴). «Deconstructed Podcast: The Truth About Islam and Democracy (With Anwar Ibrahim)». The Intercept (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۹-۳۰.
- «In the Arab world, Islam means democracy and the West dictatorship». www.decolonialtranslation.com. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۹-۳۰.
- "There is nothing inevitable about dictatorships in Muslim states | Opinion". Newsweek. 2019-01-08. Retrieved 2020-09-30.
- "Military dictatorships in the Middle East: The real enemies of the Arab Spring - Qantara.de". Qantara.de - Dialogue with the Islamic World. Retrieved 2020-09-30.
- "Dictators and civilizational thinking in Iran: From the Great Civilization to Islamic Civilization". Middle East Institute. Retrieved 2020-09-30.
- "Non-religious countries experience greater economic growth, study finds". The Independent. 2018-07-18. Retrieved 2020-10-30.
- Rowlands, John Henry Lewis (1989). Church, State, and Society, ۱۸۲۷-۱۸۴۵: the Attitudes of John Keble, Richard Hurrell Froude, and John Henry Newman. Worthing, Eng. : P. Smith [of] Churchman Publishing; Folkestone, Eng. : distr. ... by Bailey Book Distribution. ISBN 1-85093-132-1
پیوند به بیرون
- McConnell، Michael W. (۲۰۰۳). «Establishment and Disestablishment at the Founding, Part I: Establishment of Religion». William and Mary Law Review, provided by Questia.com. ۴۴ (۵): ۲۱۰۵. دریافتشده در ۲۰۰۶-۱۱-۲۳. از پارامتر ناشناخته
|month=
صرفنظر شد (کمک)