دین باستانی سامی

دین باستانی سامی عبارت است از اعتقادات مبتنی بر چندخدایی مردمان سامی در خاور نزدیک باستان و شمال شرقی آفریقا. این باورها با اساطیر میان‌رودانی درهم‌تنیدگی بسیاری داشته‌است. به نظر می‌رسد که باورهای آغازین سامیان در آینده به سه دسته بخش شده‌باشد: دین کنعانی در سرزمین شام، دین آشوروبابلی که متأثر از باورهای سومریان بوده، و باورهای پیشااسلامی عرب.

تندیسی به‌احتمال متعلق به ایشتار

پانتئون نیاسامی
  • ایلو (اکدی)، ال (اوگاریت، فنیقی، عبری)، الوهیم (عبری)، الله (عربی)، خدای آسمان، سرکردهٔ پانتئون
  • اشیره (عبری)، اثرت (اوگاریتی)، ثرت (عربی جنوبی باستان) الات (اکدی)، الّات (عربی)، زنخدای نامی
  • عثترو، خدای مذکر باروری
  • عثترتو ، ایشتار (اکدی)، عشتروت (فنیقی و عبری)، زنخدای باروری
  • هدّو، هددو، ادد (اکدی)، هد (اوگاریتی)، ادودوس (فنیقی)، خدای توفان. ریشهٔ این نام به‌احتمال به معنای تندر است. این خدا را با نام بعل نیز می‌شناسند.
  • شمشو، شپش (اوگاریتی)، شمش (عربی جنوبی باستان)، شمش (اکدی)، در اصل به معنای خورشید است. شمشو زنخدای خورشید است، ولی شمش خدایی نرینه است.
  • وریخو، با معنای لغوی ماه، یرخ (اوگاریتی)، یاریه (عبری)، خدای ماه

جستارهای وابسته

منابع


    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.