آمریکاستیزی

آمریکاستیزی (به انگلیسی: Anti-Americanism) به هرگونه احساس یا تمایل به ضدیت یا خصومت با سیاست‌های ایالات متحده آمریکا گویند.[1][2] کلیشه‌های آمریکایی متداول و منفی معاصر شامل اظهاراتی است که سیاستمدار آمریکای‌ها سلطه جو، متکبر، نادان، چاق، بدلباس، حریص نسبت به پول، بیش از حد اخلاقی و نیز بیش از حد مادی، بیش از حد نقش پلیس را در جهان بازی می‌کنند و عموماً نفرت انگیز هستند.[3]

یک پوستر تبلیغاتی آمریکاستیزانه به زبان چینی متعلق به سال ۱۹۵۲ میلادی که می‌گوید: «حتی میکروب‌ها هم نمی‌توانند از راهزنان آمریکایی محافظت کنند!»
معترضان ایرانی درحال پاره‌کردن پرچم آمریکا پس از خروج این کشور از برجام.

در ایران

در ایران، نخستین بار، روح‌الله خمینی بود که واژه «شیطان بزرگ» را برای آمریکا بکار برد.[4] سردادن شعارهای «مرگ بر آمریکا» تا به امروز در تمام مراسم عقیدتی-مذهبی (همانند نمازهای جماعت و غیره) ادامه دارد.

در ۴ آبانماه ۱۳۸۴، محمود احمدی‌نژاد در همایشی تحت عنوان «جهان بدون آمریکا و صهیونیسم» اعلام کرد:[5]

بدون تردید می‌گویم که این شعار و هدف دست یافتنی است و به حول و قوه الهی به زودی جهان بدون آمریکا و صهیونیسم را تجربه کرده و در دوران درخشان حاکمیت اسلامی بر جهان امروز تنفس خواهیم کرد.

۹ ماه بعد در اوت ۲۰۰۶، کمیته دائمی منتخب مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا در گزارشی به کنگره آمریکا، با استناد به همین گفتار، ایران و احمدی‌نژاد را یک تهدید علیه امنیت ملی آمریکا دانست.[6]

در یک نظرسنجی که توسط کمیسیون امنیت ملی مجلس شوارای اسلامی در سال ۲۰۰۴ م. انجام شد، نشان می‌داد که ۷۴ درصد ایرانیان خواهان برقراری رابطه با آمریکا هستند و ۴۶ درصد از آنان فکر می‌کردند که سیاست‌های آمریکا در قبال ایران تا حدودی درست است، این در حالی است که در آن زمان رسانه‌های ایران به صورت مداوم به سخنان محور شرارت جرج بوش، رئیس جمهور آمریکا اشاره می‌کردند. در پی انتشار این نظرسنجی، عباس عبدی و علی قاضیان که از تدارک دهندگان این نظرسنجی در مؤسسه پژوهشی آینده بودند به ترتیب به ۸ و ۹ سال زندان به جرم «انتشار تحقیق غیر علمی» محکوم شدند.[7]

در اروپا
راهمپیمایی اعتراضی در استکهلم سوئد در اعتراض به جنگ ویتنام در سال ۱۹۶۵ میلادی.

در ۲۰۰۴، سرجیو فابرینی نوشت که اقدامات یکجانبه پس از ۱۱ سپتامبر و جنگ عراق احساسات نهفته آمریکاستیزی را بیشتر کرده و آن را به ظهور رسانید. در این مقاله به ترس اروپایی‌ها از آمریکایی شدن فرایندهای اقتصادی، فرهنگی و سیاسی در اروپا پرداخته شده‌است.[8]

در بسیاری از کشورهای اروپایی، در زمان ریاست جمهوری جرج دبلیو بوش، اندیشه آمریکایی افول کرد. نظرسنجی مرکز تحقیقات پیو نشان داد که «دیدگاه مطلوب» نسبت به آمریکا در سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۶ از ۸۳٪ به ۵۶٪ در انگلستان، از ۶۲٪ به ۳۹٪ در فرانسه، از ۷۸٪ به ۳۷٪ در آلمان و از ۵۰٪ به ۲۳٪ در اسپانیا افت کرده‌است.[9]

در ۲۰۰۲، حمله به شرکت‌های آمریکایی در آتن، زوریخ، تفلیس، مسکو و غیره گزارش شده‌است. در ونیز ۸ تا ۱۰ نفر نقابدار به نشانه اعتراض به جهانی‌سازی به رستوران مک‌دونالد حمله کردند.[10] در تظاهرات بزرگداشت قیام ۱۷ نوامبر در آتن، هرساله برای نشان دادن پشتیبانی آمریکا از حکومت نظامی ۱۹۷۴–۱۹۶۷ مردم به سمت سفارت آمریکا راه‌پیمایی می‌کند.

هاتلاپا و مارکویتس اوباما را همانند فرشته‌ای (یا به‌طور دقیق تر همانند یک ستاره راک) در مقابل تصویر شیطانی بوش ترسیم می‌کنند. در عین حال آن‌ها بیان می‌کنند که «دیوانگان اوباما» خواری و بی‌اعتمادی عمیق به آمریکا را می‌پوشانند.[11]

فرانسه

در دهه ۱۹۵۰، عدم حمایت آمریکایی‌ها در نبرد دین بین فو و بعد از آن بحران سوئز موجب نگرانی و ناراحتی فرانسوی‌ها شد. امپریالیسم آمریکا و جنگ ویتنام ریشه نارضایتی مارکسیست‌های فرانسه بود.[12] بعدها، به‌طور مسلم، استفاده از سلاح کشتار جمعی در عراق تصویر سابق آمریکا را مخدوش کرد. در ۲۰۰۸، ۸۵٪ مردم فرانسه دولت و بانک‌های آمریکایی را مسئول بحران مالی ۲۰۱۰–۲۰۰۷ می‌دانستند.[13]

<onjustice-com/downloads/275731/German_foreign_policy_and_the_war_on_Iraq-_anti-Americanism__pacifism_or_emancipation.pdf online]</ref>

راستگراها که از ۱۹۴۵ دربارهٔ آمریکاستیزی سکوت کرده بودند، در قرن ۲۱ به ویژه در حزب آلترناتیو برای آلمان در مخالفت با اتحادیه اروپا آمریکاستیزی خود را نشان داد، و اکنون هم آمریکاستیز و هم مهاجرستیز شده‌اند. تنفر و بی‌اعتمادی نسبت به آمریکایی‌ها در ۲۰۱۳ با فاش شدن جاسوسی آمریکایی‌ها از مقامات ارشد آلمان، از جمله صدراعظم مرکل، شدت یافت.[14]

هلند

هرچند به‌طور کلی هلندی‌ها نگرش مثبتی به آمریکا داشتند، ولی جریاناتی منفی پس از جنگ جهانی دوم وجود داشته‌است و هلندی‌ها از سیاست‌های آمریکا در از دست دادن سلطه آسیایی بر اندونزی ناراضی‌اند. هلندی‌ها نجات پیدا کردن از نازی‌ها در ۴۵–۱۹۴۴ را به ارتش کانادا نسبت می‌دهند.[15] گرایش‌های پس از جنگ ابهامات چندساله آمریکاستیزی را استمرار بخشید. به نوعی می‌توان گفت که رابطه عشق و نفرت، یا تمایل به پذیرش الگوهای فرهنگی آمریکا و در عین حال انتقاد از آنها، حاکم است.[16] در دهه ۱۹۶۰ در واکنش به جنگ ویتنام آمریکاستیزی به‌طور گسترده‌ای احیا شد. اغلب طرفداران آن در ابتدا افراد غیر وابسته به احزاب، دانشجویان جناح چپ، خبرنگاران، و روشنفکران بودند. با این وجود نظرسنجی‌ها در سال‌های ۸۳–۱۹۷۵ نشان می‌دهد که آمریکاستیزی تنها در میان ۱۰ درصد مردم به‌طور پایدار وجود دارد.[17]

روسیه
شعارهای آمریکاستیزی، شهر روسی زبان دونتسک در اوکراین، ۹ می ۲۰۱۴

روسیه تاریخ بلندی در آمریکاستیزی دارد، که به روزهای اول جنگ سرد بر می‌گردد. آمریکا و متحدانش در شماری از نظرسنجی‌های اخیر پیوسته در صدر «بزرگترین تهدید» قرار دارد.[18][19] در ۲۰۱۳، ۳۰ درصد روسی‌ها نگاه «خیلی نامطلوب» و «تاحدی نامطلوب» به امریکایی‌ها دارند و ۴۰ درصد آمریکا را در وضعیت «خیل نامطلوب» و «تاحدی نامطلوب» می‌بینند، که این رقم بیش از رقم ۳۴ درصدی در سال ۲۰۱۲ است.[20] نظرسنجی‌های اخیر در مرکز لوادا نشان می‌دهد که ۷۱ درصد روسی‌ها نگرش منفی یا تا حدی منفی به ایالات متحده دارند، که بیش از رقم ۳۸ درصدی در ۲۰۱۳ است[21] و از زمان فروپاشی شوروی بیشترین رقم به‌شمار می‌رود. به خصوص در مقایسه با دهه ۱۹۹۰ که آمار افراد ناراضی نسبت به سیاست‌های آمریکا در آن زمان کمتر از ۱۰ درصد بود.[22] در سال ۲۰۱۵، نظرسنجی جدید مرکز لوادا نشان داد که ۸۱ درصد روسی‌ها هم‌اکنون نگاه نامطلوبی به ایالات متحده دارند، که یحتمل در نتیجه تحریم‌های آمریکا و غرب علیه روسیه به علت بحران اوکراین است. بنا به گزارش‌های مختلف آمریکاستیزی در روسیه از زمان پایان جنگ سرد در اوج خود قرار دارد.

بریتانیا

نظرسنجی مرکز تحقیقات پیو در دوران ریاست جمهوری جرج دبلیو بوش نشان می‌دهد که «نگرش مطلوب» به آمریکا بین سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۶ از ۸۳ درصد به ۵۶ درصد کاهش داشته‌است.[23] وبلاگ‌ها و مقاله‌های خبری تجارب منفی نسبت به امریکایی‌هایی که در بریتانیا زندگی می‌کنند، را مورد بحث قرار می‌دهند.[24] تمایلات آمریکاستیزی در بریتانیا در پی جنگ عراق و جنگ افغانستان بیشتر گسترش پیدا کرده‌است.[25][26]

جستارهای وابسته

منابع
  1. Anti-Americanism - Definition from the Merriam-Webster Online Dictionary
  2. http://scholar.google.com/scholar?q=%22Cultural+anti-americanism%22&hl=en&lr=
  3. William Russell Melton. The new American expat: thriving and surviving overseas in the post-9/11 world. (Intercultural Press 2005. p. XIX.)
  4. 'Great Satan' warned of a burning hell | World news | guardian.co.uk
  5. : SharifNews.ir:: رئیس‌جمهور: جهان بدون آمریکا و صهیونیسم را تجربه خواهیم کرد
  6. «Recognizing Iran as a Strategic Threat:» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۷ آوریل ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۹ آوریل ۲۰۰۹.
  7. Patrick Clawson. THE PARADOX OF ANTI-AMERICANISM IN IRAN (PDF). p. 16.
  8. Fabbrini, Sergio (September 2004). "Layers of Anti-Americanism: Americanization, American Unilateralism and Anti-Americanism in a European Perspective". European Journal of American Culture. 23 (2): 79–94. doi:10.1386/ejac.23.2.79/0.
  9. "America's Image Slips, But Allies Share U.S. Concerns Over Iran, Hamas". 13 June 2006. Archived from the original on 27 October 2007. Retrieved 5 December 2007.
  10. Bureau of Diplomatic Security (2003). "Political Violence Against Americans 2002" (PDF). Department of state. Archived from the original (PDF) on 1 December 2007. Retrieved 5 December 2007.
  11. Hatlapa, Ruth; Markovits, Andrei (2010). "Obamamania and Anti-Americanism as Complementary Concepts in Contemporary German Discourse". German Politics and Society. 28 (1): 69–94. doi:10.3167/gps.2010.280105.
  12. Brendon O'Connor (2007). Anti-Americanism: In the 21st century. Greenwood Publishing Group. p. 53. ISBN 978-1-84645-027-3.
  13. «In France, 85 % French consider the US banks and government as responsible for the current crisis, published poll, 10/05/2008». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ اکتبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۱ اکتبر ۲۰۱۵.
  14. "Ami go Home," Economist Feb. 7, 2015, p 51
  15. Teitler, G. (1987). "Sea Power on the Decline: Anti-Americanism and the Royal Netherlands Navy, 1942-1952". European Contributions to American Studies. 11: 72–84.
  16. Kroes, Rob (1987). "The Great Satan Versus the Evil Empire: Anti-Americanism in the Netherlands". European Contributions to American Studies. 11: 37–50.
  17. Koch, Koen (1987). "Anti-Americanism and the Dutch Peace Movement". European Contributions to American Studies. 11: 97–111.
  18. ФОМ: Старый враг лучше новых двух, FOM: An old enemy is better than two new
  19. Левада-центр: Друзья и враги России بایگانی‌شده در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine, Levada-center: Friends and Foes of Russia
  20. "Opinion of the United States". Pew Research Center.
  21. "Anti-American Sentiment on the Rise in Russia". The Wall Street Journal. 5 June 2014.
  22. Published time: 5 June 2014 13:26 (2014-06-05). "Russians' disapproval of US actions hits all-time high — RT Russian politics". Rt.com. Retrieved 2014-08-18.
  23. "America's Image Slips, But Allies Share U.S. Concerns Over Iran, Hamas | Pew Research Center's Global Attitudes Project". Pewglobal.org. Retrieved 2014-08-18.
  24. "Anti-Americanism 'feels like racism'". BBC News. 16 April 2006."Anti-Americanism in Britain". An American Girl in London - blog. 24 February 2013. Archived from the original on 8 April 2015. Retrieved 8 April 2015."Anti-American sentiment: Why is it acceptable?". The Student Room - blog. 21 April 2013. Retrieved 8 April 2015.
  25. "Report of the Working Group on Anti-Americanism" (PDF). The Princeton Project on National Security. September 2005. p. 24. Retrieved 8 April 2015.
  26. "Book Review: The Long History of British Disdain for America". The Wall Street Journal. 22 January 2011. Retrieved 8 April 2015.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آمریکاستیزی موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.