سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا

سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا از بنیان‌ها و دکترین‌های مختلفی که در طول دو قرن گذشته شکل گرفته تشکیل شده‌است.

روابط خارجی آمریکا:

آمریکا

کشورهایی که آمریکا به رسمیت می‌شناسد و روابط دیپلماتیک با آنان دارد.

کشورهایی که آمریکا به رسمیت می‌شناسد، ولی روابط دیپلماتیک با آنان ندارند.

مناطق مورد دعوا

بنیان‌های سیاست خارجی

برگرفته از اندیشه‌های الکساندر همیلتون، وزیر خزانه داری دولت جورج واشینگتن، نخستین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا اصول این مکتب عبارت است از:

اعتقاد به اصل تعادل قوا در اروپا (میان بریتانیا و فرانسه)

تأکید بر ارزش‌های آمریکایی به جای منافع آمریکا در خارج از کشور

درون گرایی و نفی مداخله در امور خارجی (بویژه در خارج از نیمکره غربی)

حامد کرزی و پرویز مشرف در دیدار از کاخ سفید

برگرفته از اندیشه‌های اندرو جکسون هفتمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا (۱۸۳۷ – ۱۸۲۹)

اصول این مکتب عبارت است از:

برگرفته از اندیشه‌های توماس وودرو ویلسون بیست و هشتمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا (۱۹۲۱ – ۱۹۱۳) که در اصول چهاردهگانه ویلسون به آن اشاره رفته‌است.

اصول این مکتب عبارت‌اند از:

برگرفته از نظرات جیمز مونرو پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا (۱۸۲۵ – ۱۸۱۷)

مقابله با مداخله اروپاییان در نیمکره غربی و نفی مداخله در مناقشات اروپایی

برگرفته از نظزات تئودور روزولت بیست و ششمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا (۱۹۰۹ – ۱۹۰۱)

تأکید بر حق مداخله ایالات متحده آمریکا در نیمکره غربی با هدف حفاظت از منافع سیاسی و اقتصادی این کشور

برگرفته از نظرات هری اس ترومن سی و سومین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا (۱۹۵۳–۱۹۴۵)

حمایت از کشورهای یونان و ترکیه در مقابل خطر کمونیسم، نخستین نظریه مداخله جویانه در خارج از نیمکره غربی

برگرفته از نظزات دویث دیوید آیزنهاور سی و چهارمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا (۱۹۶۱ – ۱۹۵۳)

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.