نظریه دو ملت

نظریه دو ملت (اردو: دو قومی نظریه do qaumī nazariya) پایهٔ اساسی در به وجود آمدن کشور پاکستان بوده‌است. این نظریه اذعان داشت که مسلمانان و هندوها در هندوستان، دو ملت جدایند؛ مسلمانان بایستی بنا بر فرهنگ، دین و آیین خود ملتی مستقل از هندوان داشته باشند و بنا بر این آیین رشد یابند.[1] بنا بر نظریه دو ملت بود که جنبش پاکستان آغاز شد و چندپارگی هند در ۱۹۴۷ عملی شد.[2]

نقشه امپراتوری بریتانیا در ۱۹۰۹, نواحی بر حسب اختلاف مذهب تقسیم‌بندی شده‌اند

یکی از اصلی‌ترین بنیان‌گذاران نظریه دو ملت محمدعلی جناح بود.[3] این دیدگاه واکنشی به نظر ملی‌گرایی هندوها هم بود، که خواهان تشکیل کشوری بر پایهٔ فرهنگ و آیین هندی بودند.[4][5][6][7]

منابع
  2. Mallah, Samina (2007). "Two-Nation Theory Exists". Pakistan Times. Archived from the original on 11 November 2007.
  3. O'Brien, Conor Cruise (August 1988), "Holy War Against India", The Atlantic Monthly
  4. Shakir, Moin (18 August 1979), "Always in the Mainstream (Review of Freedom Movement and Indian Muslims by Santimay Ray)", Economic and Political Weekly, 14 (33): 1424, JSTOR 4367847
  5. M. M. Sankhdher; K. K. Wadhwa (1991), National unity and religious minorities, Gitanjali Publishing House, ISBN 978-81-85060-36-1
  6. Vinayak Damodar Savarkar; Sudhakar Raje (1989), Savarkar commemoration volume, Savarkar Darshan Pratishthan
  7. N. Chakravarty (1990), "Mainstream", Mainstream, 28 (32–52)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.