مرکز داده یوتا

مرکز داده یوتا (انگلیسی: Utah Data Center) که همچنین با نام مرکز داده طرح ابتکاری جامع ملی امنیت سایبری جامعه اطلاعاتی[1]شناخته می‌شود، یک مرکز ذخیره‌سازی داده متعلق به جامعه اطلاعاتی ایالات متحده آمریکاست که برای ذخیره‌سازی داده در سطح اگزابایت یا بیشتر طراحی شده‌است.[2] هدف این مرکز، پشتیبانی از طرح ابتکاری جامع ملی امنیت سایبری جامعه اطلاعاتی اعلام شده، اما مأموریت دقیق آن محرمانه است.[3] آژانس امنیت ملی، به عنوان نماینده اجرایی اداره‌کننده اطلاعات ملی، عملیات‌های این مرکز را برعهده دارد.[4] این مرکز در پایگاه نظامی کمپ‌ویلیامز در نزدیکی بلافدل، یوتا واقع شده و ساخت آن در ماه مه سال ۲۰۱۹ با هزینه تخمین‌زده شده (در سال ۲۰۱۴) ۱٫۵ میلیارد دلار به اتمام رسیده‌است.[5]

مرکز داده یوتا

هدف

این مرکز داده قادر به پردازش «همه اشکال ارتباطی، از جمله محتوای کامل ایمیل‌های شخصی، تماس‌های تلفنی و جستجوهای اینترنتی و همچنین انواع داده‌های شخصی - رسیدهای پارکینگ، برنامه‌های سفر، خرید از کتاب‌فروشی و دیگر خرده‌زباله‌های جیبی دیجیتال» است.[6]سخنگوی آژانس امنیت ملی در پاسخ به ادعاهای مبنی بر استفاده از این مرکز داده برای نظارت غیرقانونی بر ایمیل شهروندان آمریکایی، در آوریل ۲۰۱۳ گفت: «ادعاهای بی اساس بسیاری دربارهٔ فعالیت‌های برنامه‌ریزی شده مرکز داده یوتا صورت گرفته…، یکی از بزرگ‌ترین تصورات غلط دربارهٔ آژانس امنیت ملی این است که ما به‌طور غیرقانونی شهروندان آمریکایی را شنود می‌کنیم یا ایمیل‌های شهروندان آمریکایی را می‌خوانیم. این مسئله صحت ندارد.»[4] این بیانیه دو ماه قبل از نشت اسنادی که وجود برنامه پریزم را نشان می‌دهد منتشر شد.

در آوریل ۲۰۰۹، مقامات وزارت دادگستری اذعان کردند که آژانس امنیت ملی آمریکا بیش از حد اختیارات تفویض شده توسط دادگاه نظارت اطلاعات خارجی ایالات متحده آمریکا، شنود در مقیاس وسیع انجام داده، اما ادعا کردند که این اقدامات غیرعمدی بوده و و اقدامات اصلاحی صورت گرفته‌است.[7]

در اوت ۲۰۱۲، نیویورک تایمز مستندهایی کوتاه از فیلم‌سازان مستقل با عنوان برنامه را بر اساس مصاحبه‌ها با ویلیام بینی، مدیر فنی سابق آژانس امنیت ملی و افشاگر فعلی این آژانس منتشر کرد. این پروژه برای جمع‌آوری اطلاعات سیگنال‌های خارجی (SIGINT) طراحی شده بود، اما بنا بر ادعای ویلیام بینی، پس از حملات تروریستی یازده سپتامبر ۲۰۰۱، تمهیداتی که برای مهار جمع‌آوری غیرعمد اطلاعات مربوط به شهروندان آمریکا اندیشیده شده بود حذف شد و باعث نگرانی او و دیگران در رابطه با غیرقانونی بودن این عملیات شد. ببینی ادعا کرد که تأسیسات بلافدل برای ذخیره طیف گسترده‌ای از ارتباطات داخلی برای داده‌کاوی بدون حکم قضایی طراحی شده‌است.[8]

اسنادی که در ژوئن ۲۰۱۳ به رسانه‌ها درز کرد، پریزم، یک برنامه نظارت بر رایانه و شبکه امنیت ملی را که توسط آژانس امنیت ملی اداره می‌شود، توصیف می‌کند که نظارت عمیق بر ارتباطات اینترنتی مستقیم و اطلاعات ذخیره شده را فراهم می‌کند.[9][10] گزارش‌ها، مرکز داده را به فعالیت‌های ضد و نقیض آژانس امنیت ملی، که تعداد بسیار زیادی از داده‌ها را ذخیره می‌کند، متصل می‌کنند. طرفداران حریم خصوصی و آزادی‌های مدنی نگرانی‌هایی را در مورد قابلیت‌های منحصر به فرد ارائه چنین امکاناتی به سازمان‌های اطلاعاتی مطرح کردند. جیمز لوئیس، یک متخصص سایبری در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی گفت: «آنها وسایل را در انبارها ذخیره می‌کنند به این امید که در نهایت فرصت برای رسیدن به آن پیدا کنند. یا اینکه چیزی را پیدا می‌کنند که باید به عقب برگردند و در انبوه داده‌ها به دنبال آن جستجو کنند. بیشتر این داده‌ها صرفاً جمع‌آوری می‌شود و هرگز توسط کسی مورد بررسی قرار نمی‌گیرد.»[11]

انتظار می‌رفت که مرکز داده یوتا، داده‌های اینترنتی و همچنین سوابق تلفنی جمع‌آوری شده توسط از پایگاه داده جنجالی تماس تلفنی مین‌وی متعلق به آژانس امنیت ملی را، هنگامی که در سال ۲۰۱۳ افتتاح شد، ذخیره کند.[12]

بینی همچنان گفته که این مرکز برای ذخیره مکالمات ضبط‌شده و دیگر محتوای ارتباطی (و نه فقط فراداده) ساخته شده‌است.[13]

سازه

نقشه محوطه مرکز داده یوتا

سازه برنامه‌ریزی شده ۱ تا ۱٫۵ میلیون فوت مربع (۹۰٬۰۰۰–۱۴۰٬۰۰۰ متر مربع)،[14][15][16] شامل ۱۰۰٬۰۰۰ فوت مربع (۹٬۰۰۰ متر مربع) فضای مرکز داده و بیش از ۹۰۰٬۰۰۰ فوت مربع (۸۴٬۰۰۰ متر مربع) فضای پشتیبانی فنی و اداری می‌شود.[6][14] پیش‌بینی می‌شود این مرکز ۱٫۵–۲ میلیارد دلار هزینه داشته باشد.[3][6][14][17][18] گزارشی حاکی از آن است که تأمین و نگه‌داری سخت‌افزار و نرم‌افزار مورد نیاز این مرکز، دو میلیارد دلار دیگر هزینه خواهد داشت.[14] پیش‌بینی می‌شود تأسیسات تکمیل شده به ۶۵ مگاوات برق نیاز داشته باشد و تأمین این مقدار برق سالانه حدود ۴۰ میلیون دلار هزینه دارد. آب مصرفی این مرکز در روز ۱٫۷ میلیون گالن (۶۳۵۵ متر مکعب) تخمین زده می‌شود.[19] فوربز با انتشار مقاله‌ای، ظرفیت ذخیره‌سازی را بین ۳ تا ۱۲ اگزابایت در مدت زمان نزدیک (بر اساس تجزیه و تحلیل نقشه‌های طبقه‌بندی نشده) تخمین زده‌است، اما قانون مور را ذکر می‌کند، به این معنی که انتظار می‌رود پیشرفت‌های فناوری باعث افزایش ظرفیت در آینده شود.[2] در پایان کار ساخت این پروژه، مشکلات الکتریکی در قالب «نوسان ناگهانی برق»[20] که تجهیزات را خراب کرده بود،[21] به وجود آمده بود. این موضوع افتتاح این مرکز را یک سال به تأخیر انداخت.[20]

جستارهای وابسته

منابع

  1. "NSA Utah Data Center". Facilities Magazine. 14 September 2011. Retrieved 24 April 2013.
  2. Kashmir Hill (July 24, 2013). "Blueprints Of NSA's Ridiculously Expensive Data Center In Utah Suggest It Holds Less Info Than Thought". Forbes. Retrieved 2013-07-29.
  3. Fidel, Steve (6 January 2011). "Utah's $1.5 billion cyber-security center under way". Deseret News. Retrieved 29 March 2013.
  4. Shalal-Esa, Andrea (15 April 2013). "U.S. agency denies data center to monitor citizens' emails". Reuters. Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved 16 April 2013.
  5. Office of the Under Secretary of Defense for Acquisition, Technology and Logistics (September 17, 2014). "MilCon Status Report - August, 2014 - Under Secretary of Defense for AT&L". Archived from the original on December 10, 2014. Retrieved April 16, 2015.
  6. Bamford, James (15 March 2012). "The NSA Is Building the Country's Biggest Spy Center (Watch What You Say)". Wired. Retrieved 5 April 2012.
  7. اریک لیخت‌بلاو و جیمز رایزن (15 April 2009). "مقامات می‌گویند شنودهای ایالات متحده فراتر ار حد قانونی بوده". نیویورک تایمز. Retrieved 5 September 2012.
  8. Lawson, Kent, "What Does the NSA Know About You?", Private WiFi, August 27, 2012
  9. Gellman, Barton; Poitras, Laura (June 6, 2013). "US Intelligence Mining Data from Nine U.S. Internet Companies in Broad Secret Program". The Washington Post. Retrieved June 11, 2013.
  10. Greenwald, Glenn; MacAskill, Ewen (June 9, 2013). "Edward Snowden: The Whistleblower Behind Revelations of NSA Surveillance". The Guardian. Hong Kong. Retrieved June 9, 2013.
  11. Scott Shane and David E. Sanger, "Job Title Key to Inner Access Held by Snowden", New York Times, June 30, 2013
  12. Thomas Burr (June 6, 2013). "Phone records could end up at NSA's Utah Data Center". Salt Lake Tribune. Retrieved June 11, 2013.
  13. "NSA Collects 'Word for Word' Every Domestic Communication, Says Former Analyst". PBS NewsHour. 1 August 2013.
  14. Kenyon, Henry (Jan 7, 2011). "New NSA data center breaks ground on construction -- Defense Systems". Defense Systems. Retrieved 11 August 2011.
  15. "NSA to store yottabytes in Utah data centre". CNET Networks. Archived from the original on 3 July 2013. Retrieved 11 August 2011.
  16. Bamford, James. "Who's in Big Brother's Database? by James Bamford". The New York Review of Books. Retrieved 11 August 2011.
  17. LaPlante, Matthew D. (July 2, 2009). "New NSA center unveiled in budget documents". Salt Lake Tribune. MediaNews Group. Retrieved 2009-07-05.
  18. LaPlante, Matthew D. (July 2, 2009). "Spies like us: NSA to build huge facility in Utah". Salt Lake Tribune. MediaNews Group. Retrieved 2009-07-05.
  19. Adams, Andrew (July 12, 2013). "New Utah NSA center requires 1.7M gallons of water daily to operate". Retrieved 2013-07-25.
  20. "NSA data center 'crippled' by huge power surges". DatacenterDynamics. October 8, 2013. Archived from the original on 4 February 2015. Retrieved April 27, 2014.
  21. Siobhan Gorman (7 October 2013). "Meltdowns Hobble NSA Data Center". The Wall Street Journal. Retrieved 19 October 2013. The Utah facility, one of the Pentagon's biggest U.S. construction projects, has become a symbol of the spy agency's surveillance prowess, which gained broad attention in the wake of leaks from NSA contractor Edward Snowden.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ مرکز داده یوتا موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.