مزه شیرین

شیرین بودن یکی از مزه‌های پنج‌گانه است که اغلب در دنیا تجربه‌ای لذت‌بخش قلمداد می‌شود. این مزه را بیش از هر چیز با غذاهایی که شامل مقدار زیادی کربوهیدرات ساده مثل شکر هستند، همبسته می‌دانند.

قند ماده‌ای است که مزه‌ای که یک دستگاه چشایی عادی از آن درک می‌کند، شیرین است.
خوردنی‌های شیرین، مثل این شرت‌کیک توت فرنگی را معمولاً برای دسر می‌خورند.

اکثر نوزادان از هنگام تولد مزه شیرینی را ترجیح می‌دهند؛ شاید به این علت که مزه شیر کمی شیرین است و او باید آن را دوست داشته باشد.[1]

جستارهای وابسته

منابع

  1. کودکیاری، نی‌نی‌بان، راهنمای بارداری و (۴ اسفند ۱۳۹۷). «حس چشایی در نوزادان، چه زمانی رشد میکند؟». fa. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۰۷.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Sweetness». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۴.

پرزهای چشایی شیرینی را درک می‌کنند.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.