مشت‌پیمایی
مُشت‌پیمایی[1] شیوه‌ای از جاپیمایی (حرکت مکانی) در حیوانات چهارپا است. در این شیوه، حیوان، ساعدها و مچ‌های دست خود را کمی خمیده نگه می‌دارند و بر روی پیش‌مشت‌ها[2] راه می‌رود.[3]
یک گوریل در حال مشت‌پیمایی (باغ وحش سینسیناتی).
گوریل‌ها و شامپانزه‌ها، مورچه‌خوارهای بزرگ و نوک‌اردکی‌ها مشت‌پیما هستند. پانگولین‌ها (مورچه‌خوارهای پولک‌دار) هم گاهی اوقات بر روی پیش‌مشت‌های خود راه می‌روند.[3]
در سنگواره‌های انسان اولیه نیز شواهدی مبنی بر مشت‌پیما بودن انسان اولیه یافت شده‌است.[4]
منابع و پانویس‌ها
- Knuckle-walking
- knuckle
- "knuckle-walking." Encyclopædia Britannica. 2008. Encyclopædia Britannica Online. 30 Nov. 2008
- Brian G. Richmond and David S. Strait, Anatomical Evidence for Knuckle-walking Found in Early Human Fossils, in Nature Vol. 404; 23 March 2000.
حرکت مکانی جانوران در خشکی | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| شیوهها |
|  | ||||
| جنبهٔ کالبدی | ||||||
| ویژه | ||||||
حرکت ماهیها · پرندگی · حرکت جانوران بر سطح آب | ||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.