مصطفی صادق رافعی
مصطفی صادق رافعی (۱ ژانویه ۱۸۸۰- ۱۰ مه ۱۹۳۷)، نویسندهٔ مصری طرابلسی‌اصل بود. به روشن‌گویی و آشنایی به میراث کهن شناخته شد. در گونهٔ عاطفی، «حدیث القمر (سخنِ ماه»، «المساکین (تهیدستان)» و «أوراق الورد (برگ‌های گل)» را نگاشت. در نقد ادبی «تاریخ آداب العرب» و «تحت رأیة القرآن» و «إعجاز القرآن و البلاغة النبویة» را آفرید. همچنین «وحی القلم» از آثار اوست.[1]
| مصطفی صادق رافعی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱ ژانویهٔ ۱۸۸۰ بهتیم، قلیوبیه |
| درگذشت | ۱۰ مهٔ ۱۹۳۷ (۵۷ سال) طنطا |
| محل زندگی | مصر |
| ملیت |  |
| پیشه | نویسنده |
| آثار | «حدیث القمر»، «المساکین».. |
منابع
- بعلبکی، منیر (۱۹۸۰). «Mustafa Sadiq al-Rafi'i». دانشنامه المورد (به عربی). ۸. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۱۹-۲۰. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.