مصطفی نیرالسلطان

مصطفی خان نوایی ملقب به نیرالسلطان (۱۲۹۰ق -۱۳۱۹خ تهران) که بعدها نام خانوادگی نیرنوری را برای خود برگزید، از دولتمردان دوران قاجار بود.

مصطفی خان نیرالسلطان
(نیر نوری)
وزیر فوائد عامه ایران
مشغول به کار
۱۶ مهر ۱۳۰۰ – دی ۱۳۰۰
پادشاهاحمد شاه قاجار
نخست‌وزیراحمد خان قوام‌السلطنه
پیش ازحسین خان ادیب‌السلطنه سمیعی
نماینده مجلس شورای ملی
مشغول به کار
۱۲۸۸ – ۱۲۹۰
حوزه انتخاباتیساری (دوره دوم)
اطلاعات شخصی
زاده
مصطفی خان نوایی

۱۲۵۲ خورشیدی
درگذشته۱۳۱۹
تهران، ایران
ملیتایرانی
دیناسلام شیعه دوازده امامی
خدمات نظامی
وفاداری قاجاریه
 ایران دوره پهلوی

مصطفی خان در مدرسه دارالفنون و مدرسه نظام تحصیل کرد و برای ادامه تحصیل به پاریس رفت.[1] در دوره دوم مجلس شورای ملی از ساری به نمایندگی انتخاب شد. هنگام طرح اعتبارنامه‌اش در سوم تیر ۱۲۸۹، شیخ محمد حسین یزدی او را «شخصی صحیح» توصیف کرد که در دوره مشروطیت مجاهدات زیاد کرده‌است.[2]

نیرالسلطان بعد از پایان دوره نمایندگی‌اش به حکومت چند ولایت رسید. در سال ۱۳۳۵ قمری روزنامه تندرو صدای ایران را با سردبیری حبیب‌الله آموزگار انتشار داد که به دلیل انتقاد از کابینه عین الدوله با نظر شاه و دستور هیئت دولت یک بار توقیف شد.[3] در تیر ۱۲۹۷ در کابینه صمصام‌السلطنه بختیاری، کفیل (سرپرست) وزارت داخله شد و سال بعد پس از اعتراض به قرارداد ۱۹۱۹ به حال تبعید همراه با دکتر محمد مصدق به اروپا رفت[4] پس از کودتای سوم اسفند به ایران بازگشت و در خرداد ۱۳۰۰ در کابینه قوام‌السلطنه وزیر فوائد عامه شد و تا پایان کابینه قوام در اواخر دی همان سال عهده دار این وزارتخانه بود. سپس تا فروردین ۱۳۰۲حاکم گیلان بود.

پانویس
  1. فرهنگ فارسی معین، جلد ششم.
  2. «مذاکرات جلسه ۱۰۸ دوره دوم مجلس شورای ملی هفدهم جمادی‌الثانی ۱۳۲۸».
  3. محمد صدر هاشمی، تاریخ جراید و مجلات ایران، جلد چهارم.
  4. جلال متینی، نگاهی به کارنامه سیاسی دکتر محمد مصدق، صفحه ۲۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.