معادله برن–لانده
معادله برن–لانده(به انگلیسی: Born–Landé equation) روشی برای محاسبه انرژی شبکه یک ترکیب یونی بلوری است. در سال ۱۹۱۸ [1] ماکس برن و آلفرد لانده پیشنهاد کردند که انرژی شبکه از پتانسیل الکترواستاتیک شبکه یونی و یک بخش پتانسیل دافعه تشکیل میشود.[2]
که در آن:
- N A = ثابت آووگادرو ؛
- M = ثابت مادلونگ ، مربوط به هندسه بلور.
- z + = تعداد بار کاتیون
- z - = تعداد بار آنیون
- E = بار الکتریکی ابتدایی ، 1.6022 ×۱۰−۱۹ C
- ε 0 = ثابت گذردهی خلأ
- ۴π ε 0 = 1.112 ×۱۰−۱۰ C 2 / (J · m)
- r 0 = فاصله تا نزدیکترین یون
- n = ثابت برن، به طور معمول عددی بین ۵ تا ۱۲، به طور عملی با اندازهگیری تراکم پذیری جامد، یا به صورت نظری تعیین میشود.
مقایسه مقادیر محاسبه شده و تجربی برای انرژی شبکه چند ترکیب یونی
ترکیب محاسبه شده تجربی NaCl −756 kJ/mol −787 kJ/mol LiF −1007 kJ/mol −1046 kJ/mol CaCl2 −2170 kJ/mol −2255 kJ/mol
ثابت برن
ثابت برن معمولاً بین ۵ تا ۱۲ است. مقادیر تقریبی تجربی در زیر ذکر شدهاست:[3]
آرایش یونی He Ne Ar, Cu+ Kr, Ag+ Xe, Au+ n ۵ ۷ ۹ ۱۰ ۱۲
جستارهای وابسته
منابع
- Brown, I. David (2002). The chemical bond in inorganic chemistry : the bond valence model (Reprint. ed.). New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-850870-0.
- Johnson, the Open University ; RSC ; edited by David (2002). Metals and chemical change (1. publ. ed.). Cambridge: Royal Society of Chemistry. ISBN 0-85404-665-8.
- "Lattice Energy" (PDF).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.