معمای امنیت

معمای امنیت (به انگلیسی: Security Dilemma) که به عنوان یک مدل مارپیچی به آن اشاره می‌شود، اصطلاحی است در روابط بین‌الملل که به وضعیتی اشاره دارد که در آن اقدامات یک دولت در جهت افزایش ضریب امنیتی خود، از جمله افزایش قدرت نظامی یا ایجاد اتحادهای سیاسی یا نظامی با دیگر دولت‌ها، می‌تواند منجر به ایجاد سؤظن در نزد دیگر دولت شود که می‌تواند چرخه‌ ای از عمل و عکس‌العمل را به‌وجود آورد و باعث دامن زدن و انتقال نگرانی‌های دو یا چند طرف در سطوح بالاتر شود و ناامنی را تشدید کند. این امر به صورت بالقوه می‌تواند منجر به تولید و افزایش تنش و حتی ایجاد نزاع میان دولت‌ها شود؛ در حالی که هیج یک از دولت‌ها واقعاً خواستار آن نبوده‌اند. معمای امنیت نوعی تنگنای راهبردی دوسطحی در روابط میان دولت ها و دیگر بازیگران است که هر سطح آن از دو قضیه به هم مرتبط تشکیل می شود که تصمیم گیران ناچارند یکی از آن دو را انتخاب کنند. [1][2]

پی‌نوشت‌ها
  1. Jervis, R. "Cooperation under the Security Dilemma," World Politics vol. 30, no.2 (January 1978), pp. 167–174; and Jervis, R. Perception and Misperception in International Politics (Princeton, N.J. : Princeton University Press, 1978), pp. 58–113
  2. گریفیتس، دانشنامه روابط بین‌الملل و سیاست جهان، ۹۱۲.

منابع
  • گریفیتس، مارتین، (۱۳۸۸)، دانشنامه روابط بین‌الملل و سیاست جهان، ترجمه علیرضا طیب، تهران: نشر نی.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.