مقایسه اسرائیل با آپارتاید

رفتار دولت اسرائیل با فلسطینیان، به سیستم آپارتاید مانند شده، همانند رفتار آفریقای جنوبی با غیر سفیدپوستها در دوره آپارتاید. جان دوگارد گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد، گزارش کرده‌است که یک سیستم کنترلی شامل جاده‌های جداگانه، تبعیض در زیرساختها، حقوق قانونی، و دسترسی به زمین و منابع بین شهروندان فلسطینی و اسرائیلی در مناطق اشغال شده اسرائیلی، با رژیم آپارتاید متفاوت است، ولی با جنبه‌هایی از آن مشابهتهایی دارد.[2]

دیوار کرانه باختری. این دیوار از سوی منتقدان سیاست‌های اسرائیل «دیوار آپارتاید» نامیده شده‌است.[1]

برخی مفسرین اسرائیلی و مدافعان حقوق فلسطینیان، این مشابهت را به شهروندان عرب اسرائیل گسترش می‌دهند، و وضعیت شهروندی آنان را درجه دوم توصیف می‌کنند.[3][4][3]

مخالفان مشابهت، شهروندان عرب اسراییل را شهروندانی دارای حقوق برابر با دیگر شهروندان اسرائیلی می‌دانند. آنها بدین نکته اشاره می‌کنند که قانون اسرائیل به‌طور مشخص برابری کامل سیاسی و اجتماعی همه شهروندان اسرائیل، بی‌توجه به نژاد، عقیده و جنسیت، را تضمین کرده‌است.[5][6] آنها همچنین استدلال می‌کنند که رفتار اسرائیل با فلسطینیان در اراضی اشغالی به دلیل ملاحظات امنیتی است، نه به دلیل نژادپرستی ضد عربی، و این واقعیت که فلسطینیان هرگز شهروند اسراییل نبوده‌اند و بنابراین از حقوق اسرائیلی برخوردار نیستند.[7] آنها می‌گویند که مقایسه ناشی از یک معیار دوگانه‌است که به اسرائیل و نه به کشورهای عرب همسایه اعمال شده‌است.[8][9][10] آنها همچنین خاطرنشان می‌کنند که اسراییل کرانه غربی و نوار غزه را نه قسمتی از اسراییل، بلکه مناطقی می‌داند که آینده آنها باید تعیین شود. وضعیت به آلمان و ژاپن پس از جنگ جهانی دوم مانند شده‌است. (در شرق بیت‌المقدس و بلندی‌های جولان، که به‌طور یکجانبه توسط اسراییل ضمیمه شده‌اند، همه شهروندان شهروندی کامل دریافت کرده‌اند. ضمیمه شدن این مناطق به اسراییل به‌طور بین‌المللی به رسمیت شناخته نشده‌است)[11]

استفاده از مقایسه با آپارتاید

ایده آپارتاید اسرائیلی در سالهای اول دهه ۱۹۹۰ و در پایان حکومت سفیدپوست آفریقای جنوبی ظهور کرد، هنگامی که فلسطینیان مخالف رژیم آفریقای جنوبی بین آن و اسرائیل پیوندهایی برقرار کردند.[12] مقایسه‌هایی بین سیاستهای اسرائیل و آپارتاید از سوی افراد و گروه‌ها انجام شده، از قبیل:

جستارهای وابسته

پانویس
  1. Anti-Apartheid Wall Campaign Founded by Palestinian Environmental NGOs Network
  2. http://www.un.org/Docs/journal/asp/ws.asp?m=A /HRC/4/17
  3. «Seeking Mandela: Peacemaking Between Israelis and Palestinians» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۳ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۸ اکتبر ۲۰۰۹.
  4. Saree Makdisi: Israel, Apartheid and Jimmy Carter
  5. «Israel Is Not An Apartheid State». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۹.
  6. The Declaration of the State of Israel
  7. CAMERA: Norman Finkelstein, Benny Morris and Peace not Apartheid
  8. «חדשות - בארץ nrg - ערביי ישראל – במלכודת ההונאה העצמית». بایگانی‌شده از اصلی در 22 اكتبر 2009. دریافت‌شده در 29 اكتبر 2009. تاریخ وارد شده در |accessdate=،|archivedate= را بررسی کنید (کمک)
  9. «Site en maintenance - La Documentation française» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۷ مارس ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۹ اکتبر ۲۰۰۹.
  10. «About JCPA-Deconstructing Apartheid Accusations Against Israel». بایگانی‌شده از اصلی در ۸ ژوئن ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۹ اکتبر ۲۰۰۹.
  11. Beverley Milton-Edwards, The Israeli-Palestinian Conflict: A People's War, (New York: Routledge), 2009, pp. 121-122.
  12. «This Magazine: "Tear Down That Wall!"». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ مارس ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۹ اکتبر ۲۰۰۹.
  13. http://www.president.ir/en/71646
  14. http://www.president.ir/fa/71572
  15. Apartheid in the Holy Land | World news | The Guardian
  16. Jimmy Carter: Israel's 'apartheid' policies worse than South Africa's - Haaretz - Israel News
  17. http://www.ynet.co.il/english/articles/0,7340,L-3628618,00.html
  18. The war's seventh day - Haaretz - Israel News
  19. Eldar, Akiva, "Analysis: Creating a Bantustan in Gaza," Haaretz, April 16, 2004
  20. Benvenisti, Meron "Bantustan plan for an apartheid Israel," Guardian, April 26, 2004
  21. http://www.bbc.co.uk/persian/world/2014/04/140428_u04_kerry_israel.shtml
  22. دیوید گریبر (۱۸ آبان ۱۳۹۹). «مرگی به نام زندگی: تأملاتی دربارۀ کرانۀ باختری». ترجمان علوم‌انسانی.

منابع
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.