میرزا حسن آصف‌خان

میرزا ابوالحسن آصف‌خان فرزند میرزا غیاث بیگ یکی از شاهزادگان ایرانی و از درباریان شاه طهماسب صفوی بود که در هندوستان به مقام وزارت و نایبی رسید وی پدر ارجمند بانو بیگم مشهور به ممتاز محل (برترین در منطقه) یا تاجِ محل بود ارجمند بانو همسر شاه جهان بود که در ارج گذاری به مقام او شاه جهان تاج محل را بنا کرد. میرزا حسن برادر بزرگ نورجهان بود. نور جهان هنگامی که دختر شیر خواره‌ای بود پدرش میزا غیاث بیگ به همراه همسر و پسرش میرزاحسن از ایران به هند گریخت. این خانواده بعدها در هند مناصب بسیار مهمی بدست آوردند. نورجهان را پدرش در مسیر فرار به هند در یک آب انبار رها کرد تا بمیرد اما کاروانی از یزد او را پیدا کرد؛ و او زنده ماند و بعدها همسر اصلی جهانگیر شاه و زن قدرتمند و پرنفوذ دربار هند شد که به تدریج زمام همه امور را عهده دار شد و قدرت واقعی و موثر پشت تاج و تخت سلطنت شاهی شد.[1] دختر دیگر اصف خان پروار خانم با محتشم خان پسر برادر جهانگیر قطب الدین کوکا پیوند زناشویی بست آرامگاهش اکنون در شیخ پور در بدوان است.

آصف خان
نقاشی مینیاتوری از او.
وزیر اعظم و نایب السلطنه امپراتوری گورکانیان
سلطنت۱۶۲۱-۱۶۴۱
پیشینمیرزا غیاث بیگ
جانشیننامعلوم
شریک اقتدارنورجهان بیگم (۱۶۲۱-۱۶۲۸)

فرماندار لاهور

مینیاتوری که آصف خان در آن دیده می‌شود.[2]

در سال ۱۶۲۵ جهانگیر او را به فرمانداری کل لاهور منصوب نمود. جهانگیر در سال ۱۶۲۷ درگذشت. تلاشهای او بود که توانست قدرت را به دامادش شاه جهان بدهد و فرزند دیگر جهانگیر به نام شاهزاده شهریار که داماد نور جهان بود ،کنار زده شد.

آرامگاه میرزا

او در سال ۱۶۴۱–۱۲ جون هنگام نبرد با شورشیان راجا جاگات کشته شد و آرامگاهش در شاه دره باغ لاهور است.

جستارهای وابسته

منابع

پیوند به بیرون

پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Mirza Abul Hasan Asaf Khan در ویکی‌انبار 

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.